24/5/2022
Καταψηφίζουμε τα πεπραγμένα του ΔΣ της ΔΟΕ
Συνδικαλιστικό lockdown και συναίνεση είναι τα πεπραγμένα του ΔΣ της ΔΟΕ
Την περίοδο που ο κόσμος στέναζε κάτω από την άρνηση ενίσχυσης της δημόσιας υγείας και την οικονομική κρίση, ενώ η κυβέρνηση μοίραζε ενισχύσεις στις Τράπεζες και το κεφάλαιο και η κ. Κεραμέως κατέθετε στην Βουλή τα πιο αποκρουστικά αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια, την περίοδο που ο Χρυσοχοΐδης απαγόρευε τις συναθροίσεις και τη δράση των σωματείων με την αιτιολογία του covid, ενώ δυνάμεις καταστολής έκαναν συνεχή πογκρόμ, αυτή την περίοδο, οι πλειοψηφίες των Ομοσπονδιών έκαναν lock down και στον συνδικαλισμό.
Βρέθηκαν απέναντι στην ανάγκη οι εκπαιδευτικοί και οι εργαζόμενοι να ορθώσουν το ανάστημά τους, να μην υποταχθούν στο αφήγημα της κυβέρνησης για την πανδημία που χρησιμοποιήθηκε ως όχημα για να περάσουν αντεργατικά και αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια τομές. Αρνήθηκαν τις προτάσεις για κινητοποιήσεις αντίστοιχου μεγέθους της επίθεσης που δεχόμαστε. Παρά αυτό το γεγονός, οι εργαζόμενοι βρήκαν τρόπους να αντιδράσουν και να διεκδικήσουν (κινητοποιήσεις για υγεία, απεργία σωματείων, Πρωτομαγιά, Πολυτεχνείο, αντιφασιστικά συλλαλητήρια, στην επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και στη δίκη της Χρυσής Αυγής, συλλαλητήρια ενάντια στον αυταρχισμό μετά τα γεγονότα της Ν. Σμύρνης κ.λπ.) Ο οργανωμένος λαός έστειλε τις χουντικού τύπου απαγορεύσεις του Χρυσοχοίδη και της κυβέρνησης της ΝΔ, στον κάλαθο των αχρήστων. Όμως η πολιτική αγριότητα, ο κανιβαλισμός απέναντι στα κοινωνικές ανάγκες συνεχίζεται. Νέα αντεργατικά και αντιεκπαιδευτικά νομοσχέδια έρχονται να εφαρμοστούν. Θύματα τα δημόσια αγαθά, η παιδεία, η υγεία, οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, τα δημοκρατικά δικαιώματα. Θύτες το κεφάλαιο, η Ε.Ε, ο ΟΟΣΑ, οι κυβερνήσεις, η σημερινή και οι προηγούμενες.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο οι εκπαιδευτικοί βρίσκουν τρόπους αντίστασης και διεκδίκησης. Απορρίπτουν με συντριπτικές πλειοψηφίες τις τηλεκλογές της Κεραμέως, για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια και την πρώτη απόπειρα εισαγωγής της αξιολόγησης με κλειστά σχολεία. Τη φετινή σχολική χρονιά οι αντιδράσεις στην διάλυση των σχολείων μέσω της αξιολόγησης κορυφώνονται. Ο εκπαιδευτικός κόσμος ξεσηκώνεται. Πρωτόγνωρα ποσοστά απεργίας αλλά και άρνησης για την υλοποίηση της αυταξιολόγησης και μεγαλειώδη συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις. Ο ν. Χατζηδάκη επιστρατεύεται και η απεργία βγαίνει παράνομη από τα δικαστήρια. Την κρίσιμη ώρα η ΔΟΕ αρνείται να προκηρύξει νέα Απεργία Αποχή. Το ΔΣ της ΔΟΕ αρνήθηκε να σηκώσει το πολιτικό βάρος της συνέχισης του αγώνα από το συνδικάτο (αυτό εξασφάλιζε η συλλογική απόφαση για προκήρυξη νέας Απεργίας Αποχής), άρνηση να βασιστεί στις αγωνιστικές ατμομηχανές του κλάδου την ώρα που η κοινωνία άρχισε να «παίρνει μυρωδιά» και μετέφερε την αντιπαράθεση όχι σε ένα συλλογικό αγώνα αλλά σε ένα ξεγέλασμα στα πλαίσια των σχολείων.
Σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές που θα έπρεπε να επιλέξουν ή να συμβάλλουν στις προοπτικές νίκης του εκπαιδευτικού κινήματος ή να υποταχτούν, επέλεξαν το δεύτερο. Εγκλωβισμένοι στην λογική του αναπόφευκτου, στη λογική της ανάθεσης, του κοινοβουλευτικού δρόμου για τα σωματεία, της προτεραιότητας των κομματικών τους επιλογών απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι μπορεί ο μαζικός εκβιασμός των οξυμένων προβλημάτων να τους οδηγεί να υποχωρούν.
Καταδικάζουμε τον κρατικό-κυβερνητικό κι εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καθώς και το συνδικαλισμό της συναίνεσης και της υποταγής της ΔΟΕ που όλο το προηγούμενο διάστημα έπαιξαν κεντρικό ρόλο για το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Δε θέλουν και δεν μπορούν να οργανώσουν κανένα αγώνα ανατροπής.
Το ΔΣ της ΔΟΕ αποφεύγει όλες τις δυνατές μαζικές διαδικασίες συζήτησης, αποφάσεων και κινητοποίησης των εκπαιδευτικών, Γενικές Συνελεύσεις, ολομέλειες προέδρων, περιοδείες στα σχολεία κλπ. Στη ΔΟΕ τα ενιαία κείμενα αποφασίζονται πριν καν την εκδίκαση στο Εφετείο, δεν ψηφίζονται ποτέ από τον κλάδο και το ΔΣ της ΔΟΕ αγνοεί επιδεικτικά 108 προέδρους που στην ολομέλεια προέδρων μεταφέρουν το αίτημα για επαναπροκήρυξη της Α-Α και αρνείται την επαναπροκήρυξη της.
Κρίσιμα νομοσχέδια περνούν χωρίς η ΔΟΕ να συζητά ένα στοιχειώδες πρόγραμμα δράσης για την ανατροπή τους. Σε αυτή τη γραμμή εντάσσονται η άρνηση επαναπροκήρυξης της ΑΑ και η παντελής έλλειψη συντονισμού, οργάνωσης, στήριξης των εκπαιδευτικών απέναντι στις απειλές και τις διώξεις που εξαπολύει κατ’ επανάληψη το ΥΠΑΙΘ.
Η εκκωφαντική απουσία του ΔΣ της ΔΟΕ από τον αγώνα ενάντια στις συνδικαλιστικές διώξεις των 114 απεργών εκπαιδευτικών, η άρνησή του να δεχτεί τους ΣΕΠΕ που έχουν διωκόμενους/ες, όταν οι ΣΕΠΕ ζήτησαν συνάντηση, ενώ δεν παρουσιάζεται σε καμία κινητοποίηση συμπαράστασης.
Το ΔΣ της ΔΟΕ μετατρέπουν το συνδικάτο που θα κάνει μόνο εκλογές χωρίς τη ζωντανή ζύμωση των Γενικών Συνελεύσεων, χωρίς εσωτερική δημοκρατική λειτουργία, χωρίς δράση σωματείου – υπερασπιστή των συμφερόντων των εργαζομένων και της πληττόμενης πλειοψηφίας.
Είναι απόλυτα προσδεμένες με την πολιτική των κυβερνήσεων και με τα κόμματα εξουσίας, τις οποίες υπηρέτησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι απόλυτα προσδεμένες με τα βασικά ιδεολογήματα άσκησης της σημερινής πολιτικής για το χρέος, την ανταγωνιστικότητα, την ΕΕ, το κέρδος και την κρίση.
Παραμένουν ακολουθητές της εργοδοτικής ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, της καθήλωσης των εργαζομένων, της «κοινωνικής συμμαχίας», σε μια περίοδο που πλήττονται βάναυσα τα εργατικά δικαιώματα και μπαίνει ευθέως στο στόχαστρο της κυβέρνησης το δικαίωμα στην απεργία, τη διεκδίκηση, τη συλλογική οργάνωση των εργαζομένων, τα σωματεία.
Η τακτική ελεγχόμενων αγώνων χαμηλής έντασης, η άρνηση πραγματικής σύγκρουσης και η αποδοχή των ορίων που θέτει η κυβέρνηση και η κρατική καταστολή, δημιουργούν ένα συρρικνούμενο κίνημα «αποκούμπι» δυσαρέσκειας αλλά ανίκανο να αναμετρηθεί με την κυρίαρχη πολιτική και να κερδίσει δικαιώματα που θα καλυτερεύουν τη ζωή του σήμερα αλλά και έναν κόσμο ολόκληρο αύριο.
Γι’ αυτό καταψηφίζουμε τα πεπραγμένα του ΔΣ τςη ΔΟΕ
Χρειαζόμαστε ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, ενίσχυση των σωματείων, των συλλογικών διαδικασιών βάσης, με πραγματικό συντονισμό για την προετοιμασία αγώνων σύγκρουσης και ανατροπής και όχι διαμαρτυρίας, για τη διεκδίκηση του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι κι όχι το μοίρασμα της φτώχειας. Με συνδικάτα ταξικά, όχι κυβερνητικά και κρατικά, κόντρα στις αντιλήψεις που ξορκίζουν τους λαϊκούς αγώνες, που θέλουν τους εργαζόμενους διασπασμένους και περιχαρακωμένους, που καλλιεργούν την αναμονή και την ανάθεση θέτοντας το εργατικό-λαϊκό κίνημα σε ρόλο θεατή.
Είναι φανερό ότι στις σημερινές συνθήκες απαιτείται άλλο κέντρο αγώνα των αγωνιζόμενων που να πρωτοστατεί σε πραγματικές μάχες ανυπακοής και ανατροπής. Έχουμε ανάγκη από ένα άλλο συνδικαλιστικό κίνημα που θα έχει στην προμετωπίδα του τα ταξικά συμφέροντα των εργαζόμενων και του λαού, που θα βασίζεται στην άμεση δημοκρατία και την οργάνωση από τα κάτω, που θα συντονίζεται με όλες τις μορφές λαϊκής οργάνωσης, που θα προωθεί μορφές αλληλεγγύης και θα πρωτοστατεί στην οργάνωση αποφασιστικών αγώνων νίκης, που δε θα είναι το μακρύ χέρι του κράτους μέσα στα συνδικάτα αλλά θα επιδιώκει την ταξική ενότητα τους.
Γι’ αυτό και συμμετέχουμε:
- στην Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων και
- στο Συντονισμό των Εκπαιδευτικών Σωματείων
Βασική προϋπόθεση για τη συμμετοχή μας είναι να έχουν αντίστοιχες θέσεις στα κεντρικά ζητήματα (όχι απαραίτητα ταυτόσημες) και να λειτουργούν σε ισότιμη βάση με σεβασμό και καταγραφή όλων των απόψεων που παρουσιάζονται στις συσκέψεις τους, χωρίς αποκλεισμούς και προκατασκευασμένες αποφάσεις.
Προωθούμε τις συνελεύσεις αγώνα, θεωρώντας ότι η συμμετοχή των αγωνιζόμενων στη συζήτηση και τη λήψη των αποφάσεων πρέπει να διευκολύνεται και όχι να παρεμποδίζεται. Γι’ αυτό προωθούμε μορφές συντονισμού που επιδιώκουν όχι να εκφράζονται μόνο τα Διοικητικά Συμβούλια με τις αποφάσεις τους αλλά οι Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων και οι επιτροπές αγώνα αυτών με σεβασμό στις συλλογικές αποφάσεις χωρίς αποκλεισμούς.
ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ ΤΗΣ ΓΣ