Ήταν Δεκέμβριος του 2011 όταν ο σύλλογός μας πήρε την πρωτοβουλία και εξέδοσε ένα τετρασέλιδο σχετικά με την κρίση και το χρέος. Στη συνέχεια συνυπογράφηκε από πολλούς συλλόγους της ΠΕ και ΕΛΜΕ και επανεκδόθηκε με τις υπογραφές όλων αυτών των σωματείων. Είχε περάσει 1,5 χρόνος από την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, το Μάιο του 2010 και όλο το μπλοκ εξουσίας μαζί με τα ΜΜΕ διακήρυτταν ότι για όλα φταίει το δημόσιο, οι σπατάλες, οι λαμογιές και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων. Κουβέντα για την κρίση που ξέσπασε από το 2008 στην καρδιά του καπιταλισμού, την Αμερική και για την πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ! Τότε έλεγαν ότι ήρθαν να μας σώσουν, μιλούσαν για τις αναδιαρθρώσεις που έπρεπε να έχουμε κάνει μόνοι μας, βάφτιζαν το κρέας ψάρι! Τότε το σωματείο μας πήρε την πολιτική πρωτοβουλία να μιλήσει κι αυτό από την πλευρά των συμφερόντων των εργαζομένων για την κρίση και το χρέος θεωρώντας ότι οι εργαζόμενοι, πρωτίστως αυτοί έχουν και οφείλουν να έχουν πολιτική άποψη για το τι πρέπει να γίνει σε όλους τους τομείς της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Το υλικό αυτό είναι πολύ επίκαιρο σήμερα που οι πολιτικές εξελίξεις και κυρίως οι απαιτήσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ για ένα ακόμα μνημόνιο, έχουν φέρει όλα αυτά τα ζητήματα στην άμεση επικαιρότητα.
Κατεβάστε εδώ το αρχείο
Δείτε το κείμενο όπως εκδόθηκε και παρακάτω διαβάστε το κείμενο σε απλή μορφή. Στο τέλος ακολουθούν οι αποφάσεις των Γενικών συνελεύσεων του συλλόγου μας που αφορούν τα ζητήματα αυτά
ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Νοέμβριος 2011
Στον ενάμιση χρόνο που πέρασε από την υπαγωγή της χώρας στην τριπλή διεθνή επιτήρηση ΔΝΤ – ΕΚΤ – ΕΕ, είχαμε βίαιη φτωχοποίηση του πληθυσμού μέσω πρωτοφανών περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, δραματική μείωση κοινωνικών δαπανών και δημοσίων επενδύσεων, κατακόρυφη αύξηση ανεργίας, απώλεια εργασιακών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες δεκαετιών και κατάρρευση όλων των οικονομικών δεικτών, με σημαντικότερο στοιχείο τη βαθιά ύφεση που έφτασε σε επίπεδα πρωτοφανή για τη μεταπολεμική Ευρώπη.
Όλα αυτά έγιναν υπό το πρόσχημα της «σωτηρίας της πατρίδας» και δικαιολογήθηκαν ως αναπόφευκτα λόγω των τεράστιων δημοσίων χρεών και ελλειμμάτων. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική: Η εισαγωγή της χώρας στο μνημόνιο, βασίστηκε σε μια σειρά από ψέματα που καλλιεργήθηκαν από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ και δεν ήταν καθόλου αναπόφευκτη.
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ
α) ΤΟ ΒΑΡΥ ΚΑΙ ΣΠΑΤΑΛΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΚΟΣΤΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΠΙ ΤΟΥ Α.Ε.Π. (2009)
Ελλάδα 17,3 %
Γερμανία 19.9 %
Μ. Βρετανία 23,7 %
Γαλλία 24,0 %
Ισπανία 24,3 %
Σουηδία 28,0 %
Μ.Ο. Ευρωζώνης 21,8 %
ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ (Ιούλιος 2010)
Ελλάδα 15,0 % (768.000)
Ευρωζώνη 16,5 %
Σίγουρο είναι ότι, παρά την έντονη προπαγάνδα των ΜΜΕ, το χρέος δεν δημιουργήθηκε από την μισθολογική δαπάνη του δημοσίου, αλλά από τη ασύδοτη δράση του κεφαλαίου. Σήμερα 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν στο Δημόσιο 31 δισ. ευρώ, ο μη αποδιδόμενος από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ΦΠΑ εκτιμάται σε 6,5 δισ., η ετήσια εισφοροδιαφυγή σε 8 δισ., η παραοικονομία αγγίζει το 30 % του ΑΕΠ, ενώ η φοροδιαφυγή έχει πάρει τερατώδεις διαστάσεις. Ακόμη, την περίοδο 2004-2008, η Κυβέρνηση της Ν.Δ. χάρισε σχεδόν 9 δισ. σε 50.000 επιχειρήσεις μέσω της μείωσης του συντελεστή φορολόγησής τους σε 25% (από 35%) και των περαιώσεων.
β) ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΛΙΓΟ
ΜΕΣΟΣ ΕΤΗΣΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΩΡΕΣ (Μάιος 2011)
Γερμανία 1.390
Γαλλία 1.554
Ισπανία 1.654
Πορτογαλία 1.719
Ιταλία 1.773
Ελλάδα 2.119
γ) ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΜΜΑ: Στην αρχή της κρίσης (Δεκ.2009), το ελληνικό έλλειμμα αντιστοιχούσε σε λιγότερο από 2,5% του ελλείμματος της ευρωζώνης.
ΑΝΑΓΚΕΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΧΡΗΜΑΤΑΓΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2010
Ελλάδα 53 δις €
Βέλγιο 89 δις €
Ιταλία 393 δις €
Γαλλία 454 δις €
Σύνολο Ευρωζώνης 2.200 δισ. €
Το συνολικό δημόσιο χρέος της ευρωζώνης των 17, από 73% του ΑΕΠ της το 2007, έφτασε στο 91% το 2010 και φέτος θα κλείσει πολύ κοντά στο 100%, στα ίδια δηλαδή επίπεδα με τις ΗΠΑ.
δ) Η ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ: Ούτε αυτό ισχύει αν κρίνει κανείς από την χαμηλότερη του ευρωπαϊκού μέσου όρου ιδιωτική αποταμίευση και την βαρύτατη έμμεση φορολογία – υψηλότερη στην Ε.Ε – η οποία αποδίδει πάνω από τα 2/3 των γενικών φορολογικών εσόδων. Η άμεση φορολογία αποδίδει έσοδα ίσα με μόλις το 6,7% του ΑΕΠ (2009) με μέσο όρο στην ευρωζώνη το 12% (Μ.Βρετανία 16%, Δανία 30%). Σ’ αυτά θα πρέπει να προστεθεί και η καταχρέωση της πλειοψηφίας των νοικοκυριών μέσω στεγαστικών ή άλλων δανείων, καθώς και η συνολική ομηρία του αγροτικού κόσμου από τις τράπεζες.
ε) ΤΟ ΥΨΗΛΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ
ΜΕΣΕΣ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ (2005)
Δανία 2.841
Ολλανδία 2.736
Αυστρία 2.554
Ιρλανδία 2.551
Βέλγιο 2.393
Μ. Βρετανία 2.379
Γαλλία 2.288
Σουηδία 2.169
Φινλανδία 2.106
Γερμανία 1.941
Ιταλία 1.684
Ισπανία 1.589
Ελλάδα 1.441
Πορτογαλία 1.113
ΕΛΛΑΔΑ 2005
ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΟΥ ΜΙΣΘΟΥ: 89 % του μέσου όρου της Ε.Ε.
ΚΟΣΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑ: 68 % του μέσου όρου της Ε.Ε.
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ: 91 % του μέσου όρου της Ε.Ε.
Ήδη, πριν την κρίση, οι μέσες μηνιαίες ακαθάριστες αποδοχές του Έλληνα εργαζόμενου ήταν 1.441 €, με το μέσο όρο της Ε.Ε. στα 2.110 €. Στην Ευρώπη των 15, η Ελλάδα ήταν από την άποψη μισθολογικού κόστους, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στην 14η θέση, πάνω μόνο από την Πορτογαλία.
στ) Η ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ: Πρόκειται και εδώ για συνειδητό ψεύδος. Η ανάκαμψη είναι αδύνατη από τη στιγμή που τα χρήματα των δανείων πάνε στην αποπληρωμή τόκων και παλαιότερων δανείων.
ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟ ΔΑΝΕΙΑ ΤΡΟΪΚΑΣ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΚΩΝ
2010: 38 δισ. 32,5 δισ.
2011: 46 δισ. 44,0 δισ.
Άλλωστε, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Βενιζέλου, στόχος είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος μέχρι τον Απρίλιο του 2012 ώστε ολόκληρο το ποσό των δανείων του Μνημονίου να πηγαίνει στην αποπληρωμή του χρέους. Τα δάνεια λοιπόν δεν σώζουν την Ελλάδα αλλά τους ξένους πιστωτές και ειδικά τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες που κρατούν το 40% του χρέους μας.
Γενικά, η σχέση της Ελλάδας με τους Ευρωπαίους εταίρους της υπήρξε ανέκαθεν προβληματική. Παρά την έντονη προπαγάνδα, η ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. δεν ενίσχυσε την οικονομική της θέση, ειδικά μετά το Μάαστριχτ (1992) και την ΟΝΕ (2002). Για παράδειγμα, το 1973, οι ελληνικές εξαγωγές κάλυπταν το 38,4% των εισαγωγών. Το 1987 το ποσοστό είχε ανέβει στο 52,9% για να αρχίσει μετά να πέφτει, φτάνοντας το 2008 στο ιστορικό χαμηλό του 30,2%. Την ίδια περίπου εικόνα συνεχούς επιδείνωσης παρουσιάζει και το ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών. Από ελαφρά ελλειμματικό ο 1999 (4,8 δισ. ή 4,3 % του ΑΕΠ) έφτασε το 2008 στα όρια της κατάρρευσης (30,7 δισ. ή 13 % του ΑΕΠ). Αυτή η επιδείνωση οδήγησε στην εκτόξευση του δανεισμού. Την περίοδο 1999-2008 το χρέος αυξήθηκε κατά 144,3 δισ. Στην ίδια περίοδο, οι επιδοτήσεις της Ε.Ε. προς την Ελλάδα ανήλθαν στο ποσό των 40,4 δισ. ενώ οι εισαγωγές από χώρες της Ε.Ε. έφτασαν τα 239,3 δισ. Κατά κάποιο τρόπο λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι οι κοινοτικές επιδοτήσεις επιδότησαν κατά ένα μέρος τις αγορές ευρωπαϊκών προϊόντων από τον έλληνα καταναλωτή.
Σ’ αυτά πρέπει να προστεθούν και οι τεράστιες εξοπλιστικές δαπάνες που κατευθύνθηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου στις χώρες που τώρα μας εγκαλούν για το μεγάλο δημόσιο χρέος μας.
Όλοι αυτοί οι μύθοι χρησιμοποιήθηκαν για την είσοδο της χώρας στο Μνημόνιο και τη λήψη μέτρων.
Όμως η ακολουθούμενη πολιτική είναι άδικη, ακραία ταξική και οδηγεί σε απίστευτη ύφεση. Ο ίδιος ο στόχος του περιορισμού του χρέους στο 60% του ΑΕΠ και του ελλείμματος στο 3% είναι κάτι παραπάνω από ανέφικτος. Σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας της Τρόϊκα, μόνο οι πληρωμές τόκων θ’ απορροφούν τα επόμενα χρόνια ποσά μεγαλύτερα από την ετήσια αύξηση του ΑΕΠ.
ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ Α.Ε.Π. (στοιχεία Ε.Κ.Τ. – Δ.Ν.Τ., 10/2011)
2007: 105,4 %
2008: 110,7 %
2009: 127,1 %
2010: 142,8 %
2011: 161,8 %
2012: 172,7 %
2013: 198%
Αυτό λοιπόν που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ύφεση, την οποία πρόσφατα ο Ε. Βενιζέλος εκτίμησε αθροιστικά στο 12,5 % στο τέλος του 2012 (4,5 % το 2010, 5,5 % το 2011 και 2,5 % το 2012). Ακόμα κι αν η πρόβλεψη αποδειχθεί σωστή –πράγμα εξαιρετικά αμφίβολο- πρόκειται για ύφεση πρωτοφανή στα ευρωπαϊκά χρονικά, τόσο βαθιά που οδηγεί σε κατάρρευση τη συνολική οικονομία.
Η συνεχής μείωση μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών και δημοσίων επενδύσεων και η επιβολή ολοένα και βαρύτερων φόρων, πλήττει τα εισοδήματα της τεράστιας πλειοψηφίας του λαού, καταβαραθρώνει την κατανάλωση και μειώνει τα φορολογικά έσοδα από άμεσους και έμμεσους φόρους. Η αναπόφευκτη υστέρηση εσόδων, οδηγεί σε νέα μείωση μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών και νέα επιβολή επαχθέστερων φόρων, βάζοντας ολόκληρη την οικονομία σ’ έναν υφεσιακό φαύλο κύκλο.
Δραματικότερη συνέπεια αυτού, είναι η ανεξέλεγκτη αύξηση της ανεργίας.
ΑΝΕΡΓΙΑ
Σε χιλιάδες άτομα Ποσοστό %
2010 1ο τρίμηνο 587 11,7
2011 Αύγουστος 908 18,4 (43,5 % νεανική, 22,3 % γυναικεία)
Η δε πραγματική, πρέπει ήδη να ξεπερνάει το 20,5 % (1.000.000) και πρόκειται πολύ σύντομα ν’ αυξηθεί, αφού στο πολυνομοσχέδιο που μόλις ψηφίστηκε προβλέπονται απολύσεις ακόμα και στο στενό δημόσιο τομέα. Με επίσημη πρόβλεψη για 1,1 εκ. ανέργους στο τέλος του έτους και συνυπολογίζοντας τ’ άτομα που κουβαλάει κάθε άνεργος, είναι βέβαιο ότι την άνοιξη θα έχουμε 3,5 εκ. ανθρώπους που θα ζουν στο όριο της φτώχειας ή και κάτω απ’ αυτό χωρίς να υπολογίζουμε τα εκατομμύρια των εργαζομένων σε ελαστικές συνθήκες και με εξευτελιστικές αμοιβές λόγω των ασταμάτητων περικοπών στους μισθούς. Τα πράγματα κάνει χειρότερα η αδυναμία ελέγχου του πληθωρισμού που τώρα τρέχει με 3 %, ενώ έφτασε πριν λίγους μήνες και στο 6 % λόγω της τεράστιας αύξησης του ΦΠΑ.
Η μετάθεση στους λαούς του κόστους διάσωσης των τραπεζών οι οποίες ευθύνονται για την κρίση και οι οποίες πέτυχαν αμύθητα κέρδη την προηγούμενη περίοδο, οδηγεί σε γενική αφαίμαξη και πλήττει τα συνήθη θύματα αλλά και την πολυπληθή μεσαία τάξη, την οποία περιορίζει έως εξαφάνισης. Η κατάσταση χειροτερεύει, από την άρνηση των τραπεζών να διοχετεύσουν στην αγορά τα τεράστια ποσά της κρατικής βοήθειας που λαμβάνουν. Είναι ενδεικτικό ότι από τα πρώτα 50 δισ. περίπου της κρατικής στήριξης (Φεβρ. 2011), έσπρωξαν στην πραγματική οικονομία μόνο τα 7,8 δισ. (16,3 %) και αυτά ως επί το πλείστον σε ελάχιστους επιχειρηματίες.
Αντί να υπάρχει η απαραίτητη για την αποπληρωμή του χρέους παραγωγή νέου εισοδήματος, υπάρχει κατάσχεση του υπάρχοντος εισοδήματος και μάλιστα όχι μόνο του τρέχοντος, αλλά και του προηγούμενου αφού οι περικοπές μισθών, οι φόροι και ο πληθωρισμός εξανεμίζουν τις αποταμιεύσεις, καθώς και του μελλοντικού εφόσον με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε τιμές ευκαιρίας, γίνεται αδύνατη η άσκηση κοινωνικής και αναπτυξιακής πολιτικής, ακόμα και στο μέλλον.
Το περιβόητο κούρεμα του χρέους δεν αποτελεί λύση, αφού από αυτό εξαιρούνται τα δάνεια της Τρόϊκας, δηλαδή με τα σημερινά δεδομένα τα 205 από τα 360 δισ. του χρέους. Άρα μιλώντας για κούρεμα της τάξης του 50% αναφερόμαστε ουσιαστικά σ’ ένα ποσό κάτω των 100 δισ. Και από αυτό όμως το ποσό, ένα σημαντικό μέρος ανήκει στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία τα οποία κυριολεκτικά θα διαλυθούν αν αναγκαστούν να διαγράψουν αυτές τις απαιτήσεις.
ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΤΑ 50 % ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ (επί συνολικού δημοσίου χρέους 360 δις).
1.Ελληνικά κρατικά ομόλογα στην ΕΚΤ 60 δισ.
2.Δάνεια Τρόϊκας 65 δισ.
3.Ομόλογα που λήγουν μετά το 2020 45 δισ.
4.Βραχύβια έντοκα γραμμάτια δημοσίου 15 δισ.
5.Άλλα παλαιά δάνεια ιδιωτών 20 δισ.
Σύνολο 205 δισ.
Από τα 155 δις που μένουν τα 100 περίπου είναι στα χέρια ελληνικών τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων (25 δις) και ασφαλιστικών εταιρειών.
Παρά το γεγονός η Ελλάδα βρέθηκε στην αιχμή της κρίσης, δεν είναι η μόνη. Η Ευρωζώνη, η Ισπανία, η Ιταλία, οι ΗΠΑ και πολλές άλλες χώρες βρίσκονται σ’ αυτό τον ανεμοστρόβιλο. Η κρίση χτυπά την καρδιά του συστήματος γιατί:
α) αναγόρευσε σε υπέρτατο νόμο το κέρδος και την ανταγωνιστικότητα οδηγώντας στην πρωτοφανή ιστορική υπερσυγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια που αφαιρεί ρευστότητα από την παγκόσμια οικονομία και κάνει την φτώχεια ενδημική. Σήμερα το 0,15 % του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει όσο πλούτο παράγει το 99,85% της ανθρωπότητας σε 9 μήνες, οι 3 πλουσιότεροι άνθρωποι έχουν χρήματα ίσα με το ΑΕΠ των 44 φτωχότερων κρατών, 10,9 εκ. άτομα έχουν συνολική περιουσία 43 τρισ. Δολαρίων ενώ ο μισός σχεδόν πληθυσμός τη Γης (3,3 δισ.) ζει με εισόδημα κάτω των 2 δολαρίων ημερησίως. Κι όταν αυτά άρχισαν να μειώνονται, εξαιτίας των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων, της υπερπαραγωγής και του ολοένα εντεινόμενου ανταγωνισμού, βρήκε τη διέξοδο της απόλυτης κοινωνικής λεηλασίας.
β) Ανέδειξε σε κυρίαρχους του πλανήτη τις πολυεθνικές που αντιμετωπίζουν λαούς και χώρες ως αριθμούς και δε διστάζουν να σπείρουν την απόλυτη εξαθλίωση για να πετύχουν τα μέγιστα κέρδη
β) Έκανε το κράτος να εκχωρεί αρμοδιότητες και εξουσίες στο ιδιωτικό κεφάλαιο, δανεικά κι αγύριστα, εξοπλιστικές προμήθειες, μεγάλα έργα, να προσφέρει φοροαπαλλαγές, να επιτρέπει την ασύδοτη δράση του, να αυτοδιαλύεται ιδιωτικοποιούμενο,
γ) Έβαλε στο «τιμόνι» της οικονομίας τους σύγχρονους τοκογλύφους, το τραπεζικό κεφάλαίο και τις αγορές, το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρόκειται για ιστορικής σημασίας στροφή στο εσωτερικό της αστικής τάξης, προς όφελος μερίδων που δεν σχετίζονται με την παραγωγική διαδικασία και άρα αδιαφορούν για την πτώση της κατανάλωσης. Η παγκόσμια οικονομία λειτουργεί πλέον με όρους καζίνο μέσω της δημιουργίας ενός «νέου είδους χρήματος». Πρόκειται για το χρήμα που γεννάει χρήμα με τζογαδόρικες κινήσεις στα χρηματιστήρια, χωρίς να περάσει από την παραγωγή.
δ) Δέσμευσε την Ελλάδα με συμμαχίες σε σχηματισμούς όπως η ΕΕ που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την κρίση αλλά αντίθετα την επιτείνουν.
Η σημερινή κρίση είναι δομική, διαρθρωτική και συστημική. Γι’ αυτό είναι βέβαιο ότι σύντομα θα λάβει παγκόσμιες διαστάσεις.
Μ’ αυτή την έννοια, η αντίσταση των λαών στη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα έχει ιστορική σημασία. Ειδικά στη σημερινή Ελλάδα η ανασυγκρότηση και η ενίσχυση του εργατικού και λαϊκού κινήματος αποτελεί πλέον προϋπόθεση για την επιβίωση των εργαζομένων και του λαού.
Αποφάσεις ΓΣ Συλλόγου εκπ/κών ΠΕ "ο Αριστοτέλης"
Υπάρχει και άλλος δρόμος για το ξεπέρασμα της κρίσης αρκεί να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν:
§ Ανατροπή των μνημονίων, μεσοπρόθεσμου, δανειακής, -ΕΕ -ΔΝΤ και έξοδο από τον «μηχανισμό» στήριξης. Ανατροπή του Συμφώνου για το Ευρώ. Δε θα πληρώσουμε την κρίση του κεφαλαίου, να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα.
§ Ανατροπή κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής από το κίνημα των εργαζομένων
§ Παύση πληρωμών του χρέους – μη αναγνώριση του χρέους, διεθνιστικός αγώνας και έξοδος από το ευρώ, την ΟΝΕ και την Ε.Ε. Κοινωνικοποίηση και εργατικός έλεγχος των τραπεζών και των παραγωγικών τομέων. Να επιστραφούν και να δοθούν τα δις -που χαρίστηκαν στις τράπεζες- για την εξυπηρέτηση των εργατικών και λαϊκών αναγκών.
§ Γενναία αύξηση των δαπανών σε παιδεία, υγεία και κοινωνική ασφάλιση και ταυτόχρονα πάγωμα και δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών.
§ Απαγόρευση των απολύσεων σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα/αύξηση του ταμείου ανεργίας για όλο το χρονικό διάστημα ανεργίας
§ Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, υπεράσπιση των ασφαλιστικών κατακτήσεων. Να ζούμε με αξιοπρέπεια εμείς και οι οικογένειές μας από το μισθό μας. Αποκατάσταση των απωλειών της τελευταίας 4ετίας. Τώρα επαναφορά του μισθού του νεοδιόριστου στα επίπεδα του 2009. Επαναφορά του 13ου-14ου μισθού. Ακώλυτη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη και άμεσο ξεπάγωμα των βαθμολογικών προαγωγών. Ενιαία συλλογική σύμβαση. Γνήσιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας εφ’ όλης της ύλης. Κατάργηση του νόμου για το μισθολόγιο και την εφεδρεία στο δημόσιο.
§ Άμεση χρηματοδότηση όλων των ταμείων (ΜΤΠΥ, ΤΕΑΔΥ, ΤΠΔΥ) για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους δικαιούχους. Όχι στη διάλυση της επικουρικής ασφάλισης και στη μείωση των εφάπαξ. Επιστροφή των κλεμμένων στα ασφαλιστικά Ταμεία. Να δώσει το Κράτος τα χρήματα που δεν έχει αποδώσει για χρόνια στα Ταμεία του δημοσίου. Ο έλεγχος των ταμείων να περάσει άμεσα στα χέρια των εργαζόμενων. Να ακυρωθούν-καταργηθούν όλες οι αντιδραστικές αλλαγές που έγιναν με τα αντι-ασφαλιστικά μέτρα και νόμους την τελευταία δεκαετία. Δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα με εργατικό έλεγχο, που να καλύπτει πλήρως και ποιοτικά τις ανάγκες των εργαζόμενων και των συνταξιούχων. Άμεση παροχή όλων των ιατρικών εξετάσεων και πλήρης δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους –ες.
§ Φραγμός στη φοροεπιδρομή και την φοροληστεία του εισοδήματος. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και κάθε είδους χαρατσιού στους εργαζομένους. Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη
§ Άμεση μείωση των τιμών στα βασικά είδη διατροφής – ένδυσης καθώς και των τιμών για τις στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες (φως, νερό, τηλέφωνο) με τη δραστική μείωση της έμμεσης φορολογίας και την κατάργησή της για τα είδη πρώτης ανάγκης.
§ κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου για το πειθαρχικό δίκαιο (4074/2012) και του 4093/2012 που περιλαμβάνει την αυτοδίκαιη αργία. Κατάργηση του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, του Καθηκοντολογίου, των Π.Δ. 200 και 201.
§ Όχι στην αξιολόγηση και την αυτοαξιολόγηση που θέλει να νομιμοποιήσει τις απολύσεις, τους εκβιασμούς και τον τρόμο. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία
§ Καμία συγχώνευση-κατάργηση σχολείων/νοσοκομείων, καμία μείωση της οργανικότητας των σχολείων
§ Κατάργηση του Π.Δ. για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις/μετακινήσεις
§ Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών στην εκπαίδευση ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά και να λειτουργήσουν τα σχολεία με το απαραίτητο προσωπικό. Όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στο όνειδος της απλήρωτης εθελοντικής εργασίας, στα κοινωφελή προγράμματα και την ωρομισθία.
§ Να συσταθούν άμεσα οργανικές θέσεις στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ώστε όλοι οι συνάδελφοι που μετατάχθηκαν από τη δευτεροβάθμια και παραμένουν στη διάθεση των διευθύνσεων να αποκτήσουν οργανική θέση.
§ Διεύρυνση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων. Κατάργηση του θεσμού της πολιτικής επιστράτευσης, όχι στο νέο αντι-συνδικαλιστικό νόμο που ετοιμάζει η κυβέρνηση.
§ Διεκδικούμε τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά μας όπως αυτά έχουν εκφραστεί ως τώρα στις αποφάσεις των Γ.Σ. του συλλόγου μας για το μισθό, την ασφάλιση, την εκπαίδευση, τις εργασιακές σχέσεις, την υγεία κ.λπ.
Αναλυτικά ολόκληρη η απόφαση της ΓΣ τον Δεκέμβριο του 2014
Πέντε χρόνια τώρα καταργούνται κατακτήσεις ενός αιώνα με εξαιρετικά βίαιο τρόπο. Πέντε χρόνια τώρα, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, ο λαός ζουν την επέλαση της βαρβαρότητας. Οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, το ΔΝΤ συνθλίβουν κάθε εργατικό δικαίωμα, καταστρέφουν κάθε κοινωνικό αγαθό με ένα και μοναδικό σκοπό, να ξεπεράσουν την καπιταλιστική κρίση που μαίνεται στην καρδιά του συστήματος.
Βρισκόμαστε στη δίνη μιας πρωτοφανούς επίθεσης ενός παγκόσμιου αρπαχτικού καπιταλισμού, που θέλει να διασφαλίσει και να διευρύνει τα κέρδη του, από την οικονομική κρίση που ο ίδιος δημιούργησε. Βρισκόμαστε στη δίνη μιας επίθεσης που τσαλαπατά χώρες και λαούς, δικαιώματα και ζωές, με στόχο την επιβολή μιας νέας παγκόσμιας τάξης που θα επαναφέρει τους λαούς, τις κοινωνίες και τους ανθρώπους, σε ένα νέο μεσαίωνα. Βρισκόμαστε στη δίνη των μεγάλων καπιταλιστικών ανταγωνισμών για την πολιτική οικονομική και γεωγραφική κυριαρχία.
Η επίθεση ενάντια στην κοινωνία καθοδηγείται από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, με εργαλείο την τραπεζική κυριαρχία και το ευρώ.
Ανατρέπονται οι εργασιακές σχέσεις. Καταργείται η κοινωνική ασφάλιση και το δικαίωμα στη σύνταξη. Διαλύεται η δημόσια Παιδεία, υγεία, περίθαλψη. Ιδιωτικοποιείται ή ξεπουλιέται κάθε κοινωνικός πλούτος. Η επιτήρηση και ο έλεγχος παίρνουν τη θέση των όποιων σωμάτων πολιτικής ελευθερίας.
Το καθεστώς του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού καταλύει στοιχειώδη αστικά δικαιώματα, γίνεται όλο και πιο αυταρχικό, ανελεύθερο για να μπορέσει να επιβάλλει την πολιτική της λεηλασίας. Δείχνει το πιο αποκρουστικό πρόσωπό του, με τις συνεχείς επιστρατεύσεις των αγωνιζόμενων κλάδων, με την κρατική τρομοκρατία να κυριαρχεί σε κάθε εκδήλωση αντίστασης κι ανυπακοής του λαού, τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις των δικαιωμάτων στην απεργία, τη διαδήλωση, με την εργοδοτική τρομοκρατία σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα να αναπτύσσεται ραγδαία με επίθεση φόβου και υποταγής των εργαζόμενων και τη φασιστική βία της Χρυσής Αυγής να επιδιώκει να χτυπήσει τους αγώνες και τη δράση των εργαζομένων, να συκοφαντήσει την ιστορία ενός λαού που πάλεψε για λευτεριά, ψωμί και παιδεία.
Βρισκόμαστε στη δίνη της επίθεσης ενός χρεοκοπημένου αστικού μπλοκ εξουσίας και του πελατειακού πολιτικού του συστήματος, που δημιούργησε τους όρους για τον κοινωνικό μεσαίωνα και τη Νέα Τάξη. Αφού ρήμαξε σημαντικούς τομείς της παραγωγής, έκανε τη μεγάλη κλοπή του χρηματιστηρίου, σπατάλησε τα πάντα σε Ολυμπιάδες και ιδέες φούσκες, έφαγε με χρυσά κουτάλια αναπαράγοντας διαρκώς πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα και σήψη…
Την ίδια στιγμή σε ολόκληρη την Ευρώπη εγκαθιδρύεται ο σύγχρονος μινώταυρος της καπιταλιστικής επιτήρησης. Η ΕΕ δείχνει το κανιβαλικό της πρόσωπο. Επιβάλλει δημοσιονομική σταθερότητα, πλεονάζοντες προϋπολογισμούς, σαρώνει δικαιώματα, λεηλατεί λαούς!
Με τα μνημόνια, τη δανειακή σύμβαση, το ευρωσύμφωνο, οι κυβερνήσεις και οι συγκυβερνήσεις Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ, σε αγαστή συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ, κηρύσσουν 20ετή «ελεγχόμενη χρεοκοπία» του εισοδήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων, εφαρμόζουν «στάση πληρωμών» του κράτους στα νοσοκομεία, την παιδεία και την κοινωνική πρόνοια και ανεβάζουν τα ληστρικά επιτόκια των τραπεζών.
Αποδείχτηκε ότι η βάρβαρη επίθεση τους ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ. Τα μέτρα τους είναι τα σκληρότερα που έχουν εφαρμοστεί σε όλη την Ευρώπη και μόνο μια χούντα μπορεί να τα επιβάλλει. Κάθε φορά υπόσχονται ότι είναι τα τελευταία και κάθε φορά έρχονται τα επόμενα για να καλύψουν τους στόχους που δεν πιάστηκαν. Το successes story αποδείχτηκε άνθρακας!
ΔΕΝ πρόκειται να σταματήσουν αν ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ. Η ανατροπή της βαρβαρότητας είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους και το δικό μας χρέος.
Δεν αποδεχόμαστε τους εκβιασμούς για χρεοκοπία για να αποδεχτούμε το σφαγιασμό των δικαιωμάτων μας. Αυτοί μας οδηγούν σε βέβαιη χρεοκοπία και αδυναμία να ζήσουμε.
Δεν θα παραδώσουμε ότι κατέκτησε το εργατικό κίνημα με αγώνες και αίμα, εδώ και ένα αιώνα.
Την ίδια στιγμή η εκπαίδευση δέχεται την πιο βίαιη επίθεση από ποτέ:
α) με τη δραστική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και του εκπαιδευτικού προσωπικού έως του σημείου να υπολειτουργούν ή και να καταργούνται σχολικές δομές, όπως το ολοήμερο, η ενισχυτική διδασκαλία, η παράλληλη στήριξη
β) με την πολυτυπία και την κατηγοριοποίηση των σχολείων και των προγραμμάτων (μόνο στην πρωτοβάθμια, κλασικά σχολεία, πρότυπα/πειραματικά) και την εισαγωγή πλήθους «καινοτόμων δράσεων», προγραμμάτων και ειδικών πανελλήνιων ημερίδων του «Κοινωνικού Σχολείου»
γ) με την προώθηση δομικών αλλαγών στην πρωτοβάθμια με στόχο το σχολείο της αμάθειας όπου η εκμάθηση μιας σειράς δεξιοτήτων θα αρκεί
δ) με την Τράπεζα Θεμάτων και τον εξεταστικό μινώταυρο στο Λύκειο που επιβάλει την ένταση των ταξικών φραγμών και τη μετατροπή του σχολείου σε ένα απέραντο φροντιστήριο και της διδασκαλίας σε εκμάθηση συμπλήρωσης σταθμισμένων τεστ καθώς και την εισαγωγή της απλήρωτης εργασίας μέσω της μαθητείας
ε) με την επιβολή του επιχειρηματικού μοντέλου στην εκπαίδευση, με την αξιολόγηση, το διευθυντικό δικαίωμα, την ιεραρχία, το συνεχή γραφειοκρατικό έλεγχο, την ανισότητα των μισθών, τον ανταγωνισμό, την ανασφάλεια και την υπαγωγή όλων στο ατομικό όφελος
στ) με τις καινοφανείς προτάσεις για «εθελοντές εκπαιδευτικούς» που θα πληρώνονται με …μόρια
Σ’ αυτή την κατεύθυνση προχωράει η εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου για την αξιολόγηση με στόχο την πλήρη πειθάρχηση και εκφοβισμό των εκπ/κών ώστε να οικοδομηθεί το «νέο σχολείο» με ταμπέλα δημόσιου και όρους ιδιωτικού:
- σχολείο βασισμένο στον ανταγωνισμό, την ταξική διαφοροποίηση και τις προτεραιότητες της αγοράς.
- σχολείο της αγοράς, φθηνό, αυταρχικό, εξοντωτικό και ελιτίστικο.
- σχολείο που αντικαθιστά τη συνολική γνώση και παιδεία με τις λειτουργικές δεξιότητες.
Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε.
Η κυβέρνηση έχει έτοιμο το σχέδιο Νόμου για το Νέο Μισθολόγιο που θα σφαγιάσει ακόμη μια φορά τους μισθούς των υπαλλήλων. Έχει έτοιμο νέο Νόμο για το συνδικαλισμό για την απαγόρευση των απεργιών και την κάμψη των αντιστάσεων των εργαζομένων. Έχει έτοιμο νέο Νόμο για τα ασφαλιστικά Ταμεία όπου προωθεί την πλήρη απαξίωση τους, την κατάργηση του εφάπαξ κλπ.
Υπάρχει και άλλος δρόμος για το ξεπέρασμα της κρίσης αρκεί να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν:
§ Ανατροπή των μνημονίων, μεσοπρόθεσμου, δανειακής, -ΕΕ -ΔΝΤ και έξοδο από τον «μηχανισμό» στήριξης. Ανατροπή του Συμφώνου για το Ευρώ. Δε θα πληρώσουμε την κρίση του κεφαλαίου, να πάρουν πίσω όλα τα αντεργατικά μέτρα.
§ Ανατροπή κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής από το κίνημα των εργαζομένων
§ Παύση πληρωμών του χρέους – μη αναγνώριση του χρέους, διεθνιστικός αγώνας και έξοδος από το ευρώ, την ΟΝΕ και την Ε.Ε. Κοινωνικοποίηση και εργατικός έλεγχος των τραπεζών και των παραγωγικών τομέων. Να επιστραφούν και να δοθούν τα δις -που χαρίστηκαν στις τράπεζες- για την εξυπηρέτηση των εργατικών και λαϊκών αναγκών.
§ Γενναία αύξηση των δαπανών σε παιδεία, υγεία και κοινωνική ασφάλιση και ταυτόχρονα πάγωμα και δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών.
§ Απαγόρευση των απολύσεων σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα/αύξηση του ταμείου ανεργίας για όλο το χρονικό διάστημα ανεργίας
§ Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, υπεράσπιση των ασφαλιστικών κατακτήσεων. Να ζούμε με αξιοπρέπεια εμείς και οι οικογένειές μας από το μισθό μας. Αποκατάσταση των απωλειών της τελευταίας 4ετίας. Τώρα επαναφορά του μισθού του νεοδιόριστου στα επίπεδα του 2009. Επαναφορά του 13ου-14ου μισθού. Ακώλυτη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη και άμεσο ξεπάγωμα των βαθμολογικών προαγωγών. Ενιαία συλλογική σύμβαση. Γνήσιες συλλογικές συμβάσεις εργασίας εφ’ όλης της ύλης. Κατάργηση του νόμου για το μισθολόγιο και την εφεδρεία στο δημόσιο.
§ Άμεση χρηματοδότηση όλων των ταμείων (ΜΤΠΥ, ΤΕΑΔΥ, ΤΠΔΥ) για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους δικαιούχους. Όχι στη διάλυση της επικουρικής ασφάλισης και στη μείωση των εφάπαξ. Επιστροφή των κλεμμένων στα ασφαλιστικά Ταμεία. Να δώσει το Κράτος τα χρήματα που δεν έχει αποδώσει για χρόνια στα Ταμεία του δημοσίου. Ο έλεγχος των ταμείων να περάσει άμεσα στα χέρια των εργαζόμενων. Να ακυρωθούν-καταργηθούν όλες οι αντιδραστικές αλλαγές που έγιναν με τα αντι-ασφαλιστικά μέτρα και νόμους την τελευταία δεκαετία. Δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα με εργατικό έλεγχο, που να καλύπτει πλήρως και ποιοτικά τις ανάγκες των εργαζόμενων και των συνταξιούχων. Άμεση παροχή όλων των ιατρικών εξετάσεων και πλήρης δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους –ες.
§ Φραγμός στη φοροεπιδρομή και την φοροληστεία του εισοδήματος. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και κάθε είδους χαρατσιού στους εργαζομένους. Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη
§ Άμεση μείωση των τιμών στα βασικά είδη διατροφής – ένδυσης καθώς και των τιμών για τις στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες (φως, νερό, τηλέφωνο) με τη δραστική μείωση της έμμεσης φορολογίας και την κατάργησή της για τα είδη πρώτης ανάγκης.
§ κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου για το πειθαρχικό δίκαιο (4074/2012) και του 4093/2012 που περιλαμβάνει την αυτοδίκαιη αργία. Κατάργηση του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, του Καθηκοντολογίου, των Π.Δ. 200 και 201.
§ Όχι στην αξιολόγηση και την αυτοαξιολόγηση που θέλει να νομιμοποιήσει τις απολύσεις, τους εκβιασμούς και τον τρόμο. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία
§ Καμία συγχώνευση-κατάργηση σχολείων/νοσοκομείων, καμία μείωση της οργανικότητας των σχολείων
§ Κατάργηση του Π.Δ. για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις/μετακινήσεις
§ Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών στην εκπαίδευση ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά και να λειτουργήσουν τα σχολεία με το απαραίτητο προσωπικό. Όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στο όνειδος της απλήρωτης εθελοντικής εργασίας, στα κοινωφελή προγράμματα και την ωρομισθία.
§ Να συσταθούν άμεσα οργανικές θέσεις στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση ώστε όλοι οι συνάδελφοι που μετατάχθηκαν από τη δευτεροβάθμια και παραμένουν στη διάθεση των διευθύνσεων να αποκτήσουν οργανική θέση.
§ Διεύρυνση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων. Κατάργηση του θεσμού της πολιτικής επιστράτευσης, όχι στο νέο αντι-συνδικαλιστικό νόμο που ετοιμάζει η κυβέρνηση.
§ Διεκδικούμε τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά μας όπως αυτά έχουν εκφραστεί ως τώρα στις αποφάσεις των Γ.Σ. του συλλόγου μας για το μισθό, την ασφάλιση, την εκπαίδευση, τις εργασιακές σχέσεις, την υγεία κ.λπ.
Καταδικάζουμε τον κρατικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καθώς και το συνδικαλισμό της συναίνεσης και της υποταγής της ΔΟΕ που όλο το προηγούμενο διάστημα έπαιξαν κεντρικό ρόλο για το πέρασμα αυτής της πολιτικής. Δε θέλουν και δεν μπορούν να οργανώσουν κανένα αγώνα ανατροπής. Αυτό φάνηκε από τη στάση της ΔΟΕ και στο ζήτημα της αξιολόγησης με την άρνηση της να προκρίνει την πολιτική ανυπακοή και να οργανώσει τις αντιστάσεις, με την αδράνειά και τη σιωπή της όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Είναι απόλυτα προσδεμένες με την πολιτική των κυβερνήσεων και με τα κόμματα εξουσίας, τις οποίες υπηρέτησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι απόλυτα προσδεμένες με τα βασικά ιδεολογήματα άσκησης της σημερινής πολιτικής για το χρέος, την ανταγωνιστικότητα, την ΕΕ, το κέρδος και την κρίση. Στις σημερινές συνθήκες απαιτείται άλλο κέντρο αγώνα των αγωνιζόμενων που να πρωτοστατεί σε πραγματικές μάχες ανυπακοής και ανατροπής. Εργαζόμαστε για ένα άλλο συνδικαλιστικό κίνημα που θα έχει στην προμετωπίδα του τα ταξικά συμφέροντα των εργαζόμενων και του λαού, που θα βασίζεται στην άμεση δημοκρατία και την οργάνωση από τα κάτω, που θα συντονίζεται με όλες τις μορφές λαϊκής οργάνωσης, που θα προωθεί μορφές αλληλεγγύης και θα πρωτοστατεί στην οργάνωση αποφασιστικών αγώνων νίκης, που δε θα είναι το μακρύ χέρι του κράτους μέσα στα συνδικάτα αλλά θα επιδιώκει την ταξική ενότητα τους.
Τα ψέματα τέλειωσαν. Τα βήματα σημειωτόν, οι 24ωρες σκόρπιες απεργιακές κινητοποιήσεις, μια εδώ και μια εκεί, που οργανώνουν μέχρι σήμερα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ είναι εντελώς αναντίστοιχες της επίθεσης, ανίκανες να βάλουν φραγμό και να τα ανατρέψουν.
Για το αγωνιστικό πρόγραμμα δράσης
Είναι σαφές ότι η επόμενη περίοδος είναι εξαιρετικά κρίσιμη για την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς, για τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα και τις διεκδικήσεις μας. Το νέο μνημόνιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση με την τρόικα που περιλαμβάνει απελευθέρωση των απολύσεων, αντισυνδικαλιστικό νόμο, αντιασφαλιστικό και νέο μισθολόγιο λεηλασίας καθώς και αυξήσεις στο ΦΠΑ, αποδεικνύουν την κρισιμότητα τςη περιόδου.
Θεωρούμε ότι εμείς οι εργαζόμενοι χρειάζεται να πάρουμε την υπόθεση των αγώνων στα χέρια μας. Με αποφασιστικούς απεργιακούς αγώνες που θα συντονίζονται με τους άλλους εργαζόμενους μπορούμε να νικήσουμε. Προτείνουμε 5νθήμερη απεργία με Γ.Σ. για τη συνέχισή της, με στόχο τη γενίκευση της απεργιακής σύγκρουσης με διακλαδική και γενική πολιτική απεργία διαρκείας για την ανατροπή κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ. Συντονιζόμαστε με άλλους συλλόγους και ΕΛΜΕ, με άλλους κλάδους εργαζομένων σε αυτή την κατεύθυνση.
Πρωτοστατούμε και συμμετέχουμε σε συντονισμό συλλόγων και ΕΛΜΕ, της συνέλευσης των σωματείων και του συντονισμού των πρωτοβάθμιων δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα. Τέρμα τα ψέματα. Η ζωή μας καταβυθίζεται και η ΔΟΕ είναι απολύτως απούσα από κάθε πραγματική μάχη υπεράσπισης δικαιωμάτων και αναγκών.
Συγκεκριμένα στο σύλλογό μας:
Οργανώνουμε τα βήματά μας:
· Συνεχίζουμε και διευρύνουμε την επιτροπή αγώνα του συλλόγου και προωθούμε την πρόταση για το συντονισμό των επιτροπών αγώνα των συλλόγων και των ΕΛΜΕ της Αττικής.
· Δημιουργούμε παιδαγωγική ομάδα του Συλλόγου με στόχο τον αναστοχασμό της διδακτικής μας πράξης και την πληρέστερη επεξεργασία της πρότασής μας για το δημόσιο σχολείο.
· Απευθυνόμαστε στα σωματεία εργαζομένων της περιοχής μας (ΕΛΜΕ/δήμοι/νοσοκομεία και ότι άλλο δραστηριοποιείται σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα) για κοινές δράσεις και κοινές συγκεντρώσεις
· Συντονιζόμαστε με τις λαϊκές συνελεύσεις και συμμετέχουμε ενεργητικά με εκδηλώσεις και δράσεις στο στέκι στα Σεπόλια, στην Ακαδημία Πλάτωνος, στη Φιλαδέλφεια, στα Πατήσια.
· Ειδικά για τη Ν.Φιλαδέλφεια-Χαλκηδόνα που υπάρχει μεγάλο πρόβλημα σχολικής στέγης προχωράμε σε συγκέντρωση στο δημοτικό συμβούλιο σε συνεργασία με συλλόγους γονιών/ενώσεις, ΕΛΜΕ και λαϊκές συνελεύσεις
· Οργανώνουμε παρέμβαση στις σχολικές επιτροπές για τα ζητήματα της χρηματοδότησης των σχολείων
· Εκδίδουμε πανό για το ζήτημα της δημόσιας δωρεάν παιδείας χωρίς αποκλεισμούς
· Προχωράμε σε εκδηλώσεις για την εκπαίδευση, το ασφαλιστικό, την αξιολόγηση
Για την αξιολόγηση επιβεβαιώνουμε τις μέχρι τώρα αποφάσεις μας που περιλαμβάνουν όλα τα μέτρα ενάντια στην αξιολόγηση, τη συμμετοχή μας στην απεργία-αποχή
Διακινούμε το κείμενο υπογραφών ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΩ-ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΑΙ
Καμπάνια για το ρόλο της αξιολόγησης στην εκπαίδευση (αφίσα/γράμμα/μύθοι/εμπειρία εξωτερικού
· Έκδοση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών με τη νομοθεσία και τις διεκδικήσεις μας για εργασιακές σχέσεις, άδειες, τοποθετήσεις κ.λπ.
· Ημερίδα για ειδική αγωγή ώστε να αναδειχτούν τα κυβερνητικά σχέδια για αποδόμηση των υποστηρικτικών δομών
· Εκδήλωση για τις εξελίξεις στην εκπαίδευση με συλλόγους γονιών/ενώσεις/ λαϊκές συνελεύσεις Γενάρη (αφίσα/γράμμα)
· Εκδήλωση-συζήτηση: υπάρχει διέξοδος από τη μέγγενη των μνημονίων και της δημοσιονομικής σταθερότητας;
· Εβδομάδα δράσεων ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό με προβολές ταινιών-εκδηλώσεις- συζητήσεις
· Προτείνουμε καταστατική συνέλευση με στόχο να αλλάξει το καταστατικό ώστε να πραγματοποιείται η ημέρα της ΓΣ την ημέρα της άδειας και την επόμενη ημέρα να πραγματοποιούνται οι εκλογές.
· Σε αυτή τη συνέλευση να συζητηθεί και το απεργιακό ταμείο.
Κα