Οι γειτονιές και τα σχολεία καλοσωρίζουν τα προσφυγόπουλα! (ανταποκρίσεις από διάφορες περιοχές) Απαιτούμε την πλήρη ένταξή τους στα πρωινά τμήματα μαζί με όλα τα άλλα παιδιά

2016-10-12 06:10

 

  • Καλωσορίσαμε τα προσφυγόπουλα αλλά στο ερώτημά τους: «where are the Greeks?», τι θα απαντήσουμε;

 

Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Ανατολικής Αττικής «Κώστας Σωτηρίου»


 

Πότε θα μπουν το πρωί στα σχολεία και τα παιδιά από το Κέντρο Πολιτικών Προσφύγων;

Χαιρετίζουμε τους συλλόγους γονέων, τους συναδέλφους των σχολείων 1ου και 2ου ΔΣ Λαυρίου, τους νεοπροσληφθέντες εκπαιδευτικούς, μειωμένου βέβαια ωραρίου, που παρουσιάστηκαν από το πρωί στη Δ/νση, τους ανεπίσημους  αλληλέγγυους (που σήκωσαν το βάρος της στήριξης των προσφύγων στην πόλη χωρίς τυμπανοκρουσίες). Ο σύλλογός μας ήταν εκεί – με εκπαιδευτικούς  που συμμετείχαν σε προηγούμενη φάση  στα μαθήματα που εθελοντικά είχε οργανώσει στο κέντρο υποδοχής την άνοιξη και γνώριζαν τα παιδιά – μαζί με όλους τους ανεπίσημους και τους επίσημους – Δήμο και Διοικητικά στελέχη της εκπαίδευσης, με τη χορωδία του Δήμου.

 

Η υποδοχή των σχολείων ήταν μια ζεστή αγκαλιά (με χειροκροτήματα, τραγούδια, συμβολικά δωράκια και κεράσματα) για τα ταλαιπωρημένα παιδιά. Η  χαρά ζωγραφισμένη στα μάτια τους μαζί με την αγωνία και την ανυπομονησία για το καινούριο. Μετά τη δίνη του πολέμου, του ξεριζωμού, των κακουχιών,  την απομόνωση τους, έξω από τον ιστό της πόλης, στην κατασκήνωση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης  Σουνίου, το σχολείο φαντάζει επίγειος παράδεισος.

Στο  Λαύριο της εργατιάς, της προσφυγιάς και της μετανάστευσης δεν εμφανίστηκαν οι φασιστικές και ρατσιστικές κραυγές.

Όμως μαζί με τις θετικές εικόνες και την αγωνία να νιώσουν τα παιδιά οικεία και το σχολείο – δικό τους χώρο ανέτειλαν και τα πραγματικά ερωτήματα και οι απαιτήσεις για το τι  πραγματικά χρειάζονται!

 

Η απάντηση ήρθε από  ερώτηση των ίδιων των παιδιών που όταν καθισμένα πια στις τάξεις την ώρα που έπαιρναν παρουσίες  απευθύνθηκαν σε   δασκάλα του συλλόγου, γνώριμη τους από  την εθελοντική δράση μας στη δομή  του Σουνίου.«Where are the Greeks?»

 

Γιατί αυτό που έλειπε ήταν τα ελληνόπουλα από το σχολείο να υποδεχτούν τα προσφυγόπουλα. Τα παιδιά χωρίς τα άλλα παιδιά, χωρίς παρέα διαφορετική!

 

Χωρίς ευκαιρία για ιχνηλασία σε καινούργιο τόπο, χωρίς ανταλλαγές , χωρίς μοίρασμα βιωμάτων,  παιχνιδιών! Μια πραγματική γνήσια σχέση μεταξύ των παιδιών – που δεν έχουν υστεροβουλίες και κρυφές σκέψεις. Μια σχέση που θα επιταχύνει της ομαλή ένταξη των προσφυγόπουλων και την πρόοδό τους και στο μαθησιακό κομμάτι για την εκμάθηση των ελληνικών – αυτό λέει η εκπαιδευτική ελληνική και διεθνής εμπειρία. Μια σχέση που θα αποτελεί μάθημα ζωής και για τα Ελληνόπουλα, μάθημα της επιβίωσης, της αντοχής, της ελπίδας και του αγώνα.

 

Το λέμε καθαρά. Η επιλογή για το απογευματινό πρόγραμμα είναι επιλογή που αναπαράγει τη γκετοποίηση και την απομόνωση των προσφυγόπουλων. Είναι η άλλη πλευρά, της ίδιας στη βάση αντίληψης με τους ακραίους που κραυγάζουν καθώς και οι δύο πλευρές συμφωνούν ότι τα παιδιά αυτά ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΣΕ ΕΠΑΦΗ με τα ελληνόπουλα!!! στο ίδιο σχολείο τις ίδιες ώρες.

 

Αυτή η επιλογή είναι εντελώς ξένη ιδιαίτερα στις περιοχές μας – στο Λαύριο που λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια το κέντρο πολιτικών προσφύγων με τα παιδιά από εκεί να συμμετέχουν με Τάξεις Υποδοχής και διορισμένο δάσκαλο στην κανονική πρωινή λειτουργία των σχολείων. Αυτό περίμεναν τα παιδιά – αυτό όφειλε και οφείλει να κάνει η πολιτεία.

Γιατί δεν μπορούσαν αυτά τα παιδιά να έρθουν το πρωί στα σχολεία με βάση και την πλούσια εμπειρία και έπρεπε να περιμένουν τα παιδιά όλη μέρα με τις τσαντούλες τους στην πλάτη για να έρθουν στο σχολείο στις 2μμ;
Γιατί τα παιδιά αυτά ΔΕΝ ΕΓΓΡΑΦΟΝΤΑΙ στη δύναμη του σχολείου; Θα έχουν άραγε  προοπτική αν κάτι δεν αλλάξει να πάρουν και τον αντίστοιχο τίτλο σπουδών!!!
Για το κέντρο αιτούντων πολιτικού ασύλου μέσα στην πόλη του Λαυρίου και τα 37 παιδιά δημοτικού που διαμένουν εκεί έχει ήδη – με τη συμβολή των Δ/ντων των σχολείων της πόλης, του σχ. συμβούλου και των υπεύθυνων του Κέντρου – γίνει καταγραφή και κατανομή σε 3 τμήματα για την πρωινή ζώνη των  3 σχολείων του Λαυρίου.
Γιατί κανένας από τους υπεύθυνους – όσο και αν προσπαθήσαμε και αν απευθυνθήκαμε μέχρι τώρα ως σύλλογος, ΔΕ ΔΕΣΜΕΥΕΤΑΙ με σαφήνεια αν θα λειτουργήσουν οι τρεις τάξεις – ένα τμήμα σε κάθε σχολείο με διορισμένο δάσκαλο  – ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ;


Γιατί μένει  θολό το αν θα μεταφερθούν και αυτά τα παιδιά το απόγευμα στις 2μμ, πισωγυρίζοντας και εγκαταλείποντας την πολύχρονη θετική εμπειρία στην πόλη;

Ως σύλλογος έχουμε καταθέσει από τον Ιούνιο πρόταση για πλήρη ένταξη όλων των παιδιών και των δύο κέντρων Σούνιο και Λαύριο στην πρωινή κανονική λειτουργία με  μία Τάξεις Υποδοχής σε κάθε σχολείο – ισοκατανεμημένα και στα σχολεία της Αναβύσσου και Π – Φώκαιας για το κέντρο υποδοχής του Σουνίου. Καμία απάντηση δεν έχουμε από το Υπουργείο. Με δεδομένη την καθολική πρωινή συμμετοχή των προσφυγόπουλων στα σχολεία, θα μπορούσε να συνυπάρχει υποστηρικτικά η απογευματινή δομή για περαιτέρω βοήθεια μελέτης, δραστηριοτήτων και υποστήριξης των παιδιών.

 

Κι άλλα αναπάντητα ερωτήματα

 

Γιατί οι εκπαιδευτικοί πρέπει να είναι μειωμένου ωραρίου συνεχίζοντας και επεκτείνοντας την ελαστική εργασία στην εκπαίδευση. Δεν ξέρουν καν πόσο θα πληρώνονται και αν θα μένει κάτι μετά τα έξοδα μετακίνησης.
Γιατί έπρεπε η επίσημη έναρξη να γίνει την ίδια μέρα που παρουσιάζονταν οι συνάδελφοι νεοπροσληφθέντες (ας τους προσλάμβανε δυο μέρες νωρίτερα) μ αποτέλεσμα τη μέρα παρουσίασης τους – στις 9 το πρωί στη Δ/νση να μάθουν, ότι  έπρεπε να πάνε στα σχολεία και να παραμείνουν μέχρι της 5μμ!!!
Γιατί οι δ/ντές ειδοποιήθηκαν με τελεσίγραφα τηλεφωνικά το Σ/Κ και οι εκπαιδευτικοί των σχολείων 1ου και 2ου ΔΣ Λαυρίου έμαθαν το πρωί τον ερχομό των προσφυγόπουλων και παρέμειναν με επιλογή τους να τα υποδεχτούν ;
Γιατί η εκπαιδευτικός συντονίστρια του Κέντρου Λαυρίου ενημερώθηκε τηλεφωνικά την Παρασκευή το βράδυ για την απόσπασή της ΜΗΝ έχοντας τη δυνατότητα να έρθει ακόμα και σε επαφή με το χώρο;
Γιατί δεν είχε προβλεφθεί το κενό της πριν από την απόσπασή της και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την τάξη που μέχρι την Παρασκευή δίδασκε, χωρίς αντικαταστάτη μ’ αποτέλεσμα να δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα στη λειτουργία του ΔΣ Βάρκιζας και αρνητικές αντιδράσεις των γονέων ;
Δεν είναι ΝΤΡΟΠΗ να στέλνονται ως βιβλία για τα παιδιά (!) πακετάκια καμιά 10ρια συρραμμένων φωτοτυπιών που πέρα από την ανεπάρκεια στο περιεχόμενο τους είναι άθλια ακόμα και στην εμφάνισή τους.Κακής ποιότητας φωτοτυπίες που στις εικόνες δεν ξεχωρίζουν καν τα αντικείμενα παρά μια μαύρη μουτζούρα στις περισσότερες εικόνες ; «Θέλουμε να τους δείξουμε πόσο μαύρη είναι η ζωή τους ;»  αναρωτήθηκαν αυθόρμητα δύο δασκάλες που τα είδαν!!!
Γιατί δεν έχει ληφθεί καμία μέριμνα για την κάλυψη των σχολείων με καθαρίστριες και οικονομική ενίσχυση για τα λειτουργικά έξοδα (θέρμανση κλπ) και βλέπαμε χτες «στο πόδι» συνεννοήσεις τοπικών παραγόντων για να στείλει ο Δήμος συμπληρωματικά για κάποιες ώρες κάποια καθαρίστρια που περισσεύει από κάπου !!!
Γιατί δεν πήραν ειδικά μέτρα ώστε να τελειώσει άμεσα η διαδικασία εμβολιασμού και ιατρικού ελέγχου σ΄όλα τα προσφυγόπουλα και έπρεπε με τεράστια προσπάθεια και μετακινήσεις με ΚΤΕΛ στην Αθήνα, να μετακινούνται τα παιδιά με τους γονείς τους σε νοσοκομεία του κέντρου υποβαλλόμενοι σε μεγάλη ταλαιπωρία και καθυστέρηση για να καταφέρουν τώρα να πλησιάζουν στην ολοκλήρωση του για όλα τα παιδιά;
Πότε θα γίνουν οι προσλήψεις των ΖΕΠ για τις Τάξεις Υποδοχής στην πρωινή λειτουργία και πότε θα έρθουν στα σχολεία τα παιδιά από όλα τα κέντρα ;

Είναι δεδομένο ότι οι εκπαιδευτικοί και όλοι οι εμπλεκόμενοι στο Λαύριο θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για να κάνουν τα προσφυγόπουλα να νιώσουν «σα στο σπίτι τους» !

Αλλά απαιτούμε από το Υπ. Παιδείας και την κυβέρνηση να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μην χρησιμοποιούν την καλή θέληση, τη διάθεση για προσφορά και την  ευαισθησία των ανθρώπων για να «ντύσουν» τα επικοινωνιακά του σχέδια και την πολιτική τους,  που στη ρίζα της διατηρεί τα χαρακτηριστικά της απομόνωσης και γκετοποίησης των παιδιών.

Απαιτούμε έστω και τώρα την άμεση μετατροπή του προγράμματος με ένταξη όλων των παιδιών σε τάξης υποδοχής στην κανονική πρωινή λειτουργία, με όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις γι’ αυτό.

 

  • Με κεράσματα υποδέχτηκαν τα προσφυγόπουλα στο 72ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών (εικόνες)

 

Με τη χαρά διάχυτη στα πρόσωπά τους και το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη τους, περίπου 40 παιδιά από τη δομή φιλοξενίας του Ελαιώνα έφτασαν δέκα λεπτά πριν από τις τρεις στο 72ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, στο Θησείο.

 

 

Τα μικρά προσφυγόπουλα έφτασαν στο σχολικό κτίριο με λεωφορείο του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης. Όπως περιγράφουν στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων οι συνοδοί τους, καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής χειροκροτούσαν και τραγουδούσαν, γεμάτα προσμονή για το νέο ξεκίνημα στο σχολείο. Αμέσως μετά την αποβίβασή τους από το λεωφορείο, διένυσαν τα λίγα μέτρα που τους χώριζε από την πόρτα του σχολείου κρατώντας σφιχτά τις ροζ, μπλε, μαύρες, κίτρινες, μωβ και κόκκινες τσάντες με τα σχολικά είδη που τους είχε διανείμει νωρίτερα ο ΔΟΜ.

 

 

 

 

Τα μικρά προσφυγόπουλα καλωσόρισαν στο σχολείο με κεράσματα μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Σχετική ανακοίνωση στήριξης των προσφυγόπουλων είχε εκδώσει εξάλλου ομόφωνα ο Σύλλογος πριν από δύο ημέρες.

 

«Ξαφνικά γίναμε είδηση, το αυτονόητο, δηλαδή η εκπαίδευση γίνεται είδηση», μας απάντησε ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του 72ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, Αποστόλης Σιαπάτης, όταν τον πλησιάσαμε για δηλώσεις.

 

Στα δύο παιδιά του που φοιτούν στο συγκεκριμένο σχολείο ο κ. Σιαπάτης φρόντισε να τους μεταδώσει τις έννοιες της αλληλεγγύης. «Έχουμε ήδη πάρα πολλά παιδιά μεταναστών στο σχολείο και δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα. Δεν πρέπει να σπέρνουμε δηλητήριο ξενοφοβικό», παρατήρησε. Πάντως χαρακτήρισε λογικό το «η πλειοψηφία των γονιών να έχει εύλογες απορίες και αντιρρήσεις». «Αυτοί με τη συζήτηση πείθονται. Κάποιους άλλους σίγουρα δεν θα μπορέσουμε να τους πείσουμε και αυτό πάντα θα υπάρχει», είπε.

 

Ο Σύλλογος εξέφρασε την αντίθεσή του στη δημιουργία ξεχωριστών τάξεων γι’ αυτά τα παιδιά, καθώς «θα έπρεπε να εγγραφούν σταδιακά σε κανονικά σχολεία και σε όλα τα σχολεία, με τις ανάλογες υποστηρικτικές δομές, όπως τμήματα ένταξης και ενισχυτική διδασκαλία».

 

«Εμείς θα βοηθήσουμε στην όσο το δυνατόν πιο καλή λειτουργία του προγράμματος για τα προσφυγόπουλα που δεν επηρεάζει ούτε από πλευράς υλικοτεχνικής υποδομής ή κτιριακής υποδομής τη λειτουργία του δικού μας προγράμματος, αλλά παρ’ όλα αυτά θα επιμείνουμε στο συνταγματικό αναφαίρετο δικαίωμα που προστατεύεται και από όλους τους διεθνείς νόμους της πρόσβασης όλων των παιδιών ανεξάρτητα από την οικονομική θέση, χρώμα και φυλή, στην πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση», υπογράμμισε ο κ. Σιαπάτης.

 

  • Είμαι εξαντλημένη, αλλά θελω να σας μεταφέρω οτι είδα σήμερα στο σχολείο


 

Πριν πάω σε ενα απο τα σχολεία υποδοχής που μου είχαν ορίσει, πέρασα απο τον Ελαιώνα. Ήθελα να αγκαλιάσω τον Μοχάμεντ και τα άλλα παιδιά στη πρώτη αυτή ημέρα σχολείου. Ατμόσφαιρα γιορτής επικρατούσε. Το πουλμαν θα ερχοταν στη 1.30μμ αλλά από τις 12 τουλάχιστον τα παιδάκια ειχαν κάνει σειρές για το ποιος θα μπει πρώτος στο πούλμαν.

Είχαν φορτώσει στις πλάτες τις σχολικές τσάντες που τους είχαν χαρίσει οι οργανώσεις και φώναζαν συνθηματικά: ΣΧΟ-ΛΕΙ-Ο !!! ΣΧΟ-ΛΕΙ-Ο!!!!! Αυτές οι τσάντες δεν βγήκαν ουτε στιγμή απο τις πλάτες τους. Σα να είχαν κολλήσει πάνω τους Έφυγα πριν τα πούλμαν και πηγα στο σχολείο που μου ειχαν πει. Από εξω παρά την εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ και την ανακοίνωση του Συνήγορου, υπήρχαν κάμερες και δημοσιογράφοι. Στην αίθουσα εκδηλώσεων είχε τοποθετηθεί ενα μεγάλο τραπεζι με λιχουδιές και χυμούς. Τετραδια και μολύβια περιμεναν τα παιδιά στα θρανία.Δώρα από την εκκλησία.

Μια ατμόσφαιρα γιορτής επικρατούσε κι εδώ..Δάσκαλοι, γονεις, εθελοντές, και διάφοροι τοπικοί παράγοντες πηγαινοέρχονταν ανάμεσα στις αιθουσες. Τηλεφωνήματα, γέλια, ανυπομονησία. Τα παιδια του ολοήμερου ξέφευγαν από τη επιβλεψη των εφημερευοντων για να τρυπώσουν στην αιθουσα και να τσεκάρουν μπας και είχαν μπει τα προσφυγάκια και δεν τους το είχε πει κάνεις. «Μα γιατι αργούν;» Μας ρωτούσαν συνεχώς. «Πως αισθάνεσαι;» Ρώτησα μερικά. «Ανυπομονησία…Αγωνία..Αισθάνομαι Περιέργεια». Κάποια είχαν μάχη μέσα τους. Από τη μία κάποιος τους είχε μεταφερει το μήνυμα : «Να προσέχετε τα πράγματά σας μην σας τα κλέψουν!» Αλλά από την άλλη ειχαν δουλέψει το θεμα πολύ καλά με τους δασκάλους τους. «Πιστεύετε στ αλήθεια πως μπορεί να σας κλέψουν τα πράγματα , ρωτησα την παρέα που είχε θέσει τη σκέψη αυτή.. «Ακόμα και αν συμβεί αυτό θα καταλάβω…Δεν θα στεναχωρηθώ, είπε ένα κορίτσι. Το πούλμαν ηρθε. Η πύλη ανοιξε. Και τα παιδιά των προσφύγων μπήκαν μεσα στο προαύλιο του σχολείου. Αυθόρμητα όλος ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Σαν να υποδεχόμαστε ολυμπιονίκες που είχαν κερδίσει σπουδαία μετάλλια…Τα παιδάκια γελουσαν σαστισμένα. Αφου κάθισαν στα θρανία, ένας από τους παλιούς μαθητές του σχολείου, αραβόφωνος, βοήθησε στη διερμηνεία. Χωρίς αυτόν δεν θα ειχαμε καταφέρει πολλά. Μετά πήραν το λόγο οι δάσκαλοι και ο διευθυντής, . Μετά έπαιξαν παιχνίδια γνωριμιας . Ενας Αφγανός μπομπιρας ρωτησε : «Μα γιατί είστε όλοι τόσο χαρουμενοι που ήρθαμε;Δεν το καταλαβαινω» (που να σου εξηγουμε μικρουλη!) Μπήκαν τα μεγαλύτερα παιδιά του σχολείου και τραγουδησαν ελληνικά τραγουδια στα παιδακια που κοιταγαν με τα μάτια και το στόμα διάπλατα.

Εκεί ξεσπασα σε κλάματα που δεν μπορούσα να συγκρατήσω. Τα παιδια αυτα τα ξέρω απο τις δράσεις στον Ελαιώνα. Με κάποια είχα παιξει μαζί τους και πάνω στις λάσπες της Ειδομένης… Τα ιδια αυτα παιδια τωρα βρισκονται πάνω στα πράσινα ελληνικά θρανία..κρατούν μολύβι και μπλε τετραδιο.. Κάποια απο αυτα δεν έχουν πάει ποτε σχολείο εξαιτίας του πολέμου.. Την ωρα που τα βάζαμε στο πουλμαν για την επιστροφή, η Φατιμέ με ρώτησε, πότε θα ξαναρθουνε εκδρομή στο σχολείο. «Κάθε μέρα εδώ θα ερχεσαι Φατιμέ».. Με ρωτησε αλλες 2 φορές μηπως και δεν το καταλαβε καλα… Κάθε μέρα εδώ θα είσαι Φατιμέ. Κάθε μέρα εδώ. Και η παρουσία σου θα αλλάζει λίγο λίγο την χωρα μου και θα την κάνει πιο ομορφη και πολυχρωμη! Ευχαριστω.. 

Elena Karagianni

 

  • H φωτογραφία της ημέρας: Tο χαμόγελο του μικρού πρόσφυγα στην πρώτη μέρα στο σχολείο Οκτ 11, 2016   Nikos Libertas / SOOC Πηγή: www.lifo.gr


 

 

  • Μαθητές στην Θεσσαλονίκη υποδέχονται με χειροκροτήματα τα προσφυγόπουλα (VIDEO) Οκτ 10, 2016 Υποδοχή Του Δημήτρη Συρματζή 

Συγκινητική ήταν η υποδοχή που επεφύλασσαν οι μαθητές του 67ου ολοήμερου δημοτικού σχολείου στα προσφυγόπουλα που έφτασαν σήμερα για την πρώτη τους μέρα στο σχολείο. Μαζεμένοι με τους δασκάλους τους στο προαύλιο, καλωσόρισαν με χειροκροτήματα τους μικρούς πρόσφυγες, που κρατώντας κίτρινες τσάντες και συνοδευόμενοι από ανθρώπους του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης έφτασαν για την πρώτη τους μέρας το σχολείο. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τα 39 παιδιά που αναμένονταν έφτασαν μόνο 23.   

 

Πηγή:thessnews.gr