ΟΙ 75 ΠΑΡΑ ΛΙΓΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΠΑΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ
Ε, ναι λοιπόν, αδιαφάνεια τέλος, ρουσφέτι τέλος, το σάπιο δημόσιο των προσχηματικών διαδικασιών, τέλειωσε. Το κράτος αναλαμβάνουν οι υπουργοί με τα πρωτοπαλίκαρα τους. Τι να τις κάνεις τις υπηρεσίες, τα θεσμικά όργανα όταν έχεις υπουργούς που έχουν ριχθεί ολόψυχα και προσωπικά στη μάχη της αναγέννησης του κράτους. Τι να τα κάνεις κριτήρια, όρους και διαδικασίες, όταν κοτζάμ υπουργός αναλαμβάνει προσωπικά την υπόθεση των αποσπάσεων. Έτσι οι 75 επίλεκτοι αποσπασμένοι, αφού αξιολογήθηκαν προσωπικά από το γραφείο του υπουργού και κρίθηκαν ως άριστοι για το πατριωτικό τους ήθος, την άρτια παιδαγωγική τους κατάρτιση, το υψηλό φρόνημα και την προσήλωση τους στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, έλαβαν την πολυπόθητη απόσπαση.
Επιτέλους, ο καθένας μπορεί να είναι πια υπερήφανος για το ΝΕΟ ΚΡΑΤΟΣ στο όποιο πατάξαμε το επιδέξιο ρουσφέτι. Τώρα το ρουσφέτι γίνεται κάτω από άπλετο φως, χωρίς κανένα πρόσχημα!!!!!
Στην εποχή μας λοιπόν, όπου όλα όσα ξέραμε αλλάζουν, με εξαιρετικά έντεχνο τρόπο εδώ και τρία χρόνια αλλάζει και το νόημα των λέξεων. Είναι μια από τις πιο μεγάλες μάχες που δόθηκαν από τους εκφραστές των σαρωτικών πολιτικών διάλυσης της κοινωνίας και των εργαζομένων. Τρία χρόνια ακούμε τις λέξεις να αποκτούν νέες σημασίες (η απόλυση λέγετ;αι εξορθολογισμός, το ξεπούλημα αξιοποίηση, τα εργατικά δικαιώματα βαφτίστικαν συντεχνιακά προνόμια και μύρια άλλα). Αυτός ο αγώνας ήταν σημαντικός γιατί μέσα από την εκσυγχρονισμένη χρήση της γλώσσας εγκαθιδρύουμε στο συλλογικό ασυνείδητο τις έννοιες όπως θέλουμε να τις εννούμε. Έτσι λοιπόν η κοινωνία όταν ακούει για απολύσεις δεν αναπτύσσει αντανακλαστικά αντίστασης γιατί η απόλυση γίνεται πια για καλό σκοπό, για την εξυγίανση της δημόσιας ζωής, για τη σωτηρία του έθνους.
Τρία χρόνια ενορχηστρωμένης επίθεσης απέναντι στο Δημόσιο τομέα και τους δημόσιους υπαλλήλους. Διαφθορά, αναξιοκρατία, αδιαφάνια και ένα ατελείωτο ρουσφέτι είναι λίγα από τις χιλιομασημένα επιχειρήματα που συνέθεσαν τον ιδεολογικό ιστό της νομιμοποίησης της διάλυσης του δημόσιου τομέα.
Το κράτος ανέπτυξε όλες τις δυνάμεις αντεπίθεσης του στις βολεμένες συντεχνίες, στους ανάξιους δημόσιους υπαλλήλους, στο μπαξίσι. Σήκωσε το αδιάφθορο ανάστημά του και απάντησε με την ηθική υπεροχή της ανασυγκρότησης του δημοσίου, της αναγέννησης, της καθιέρωσης της αξιοκρατίας και της διαφάνειας. Αποφασιστικά πλέον τολμά να απολύει, να διαπομπεύει, να διαλύει δημόσια αγαθά έχοντας βέβαια κατακτήσει στην κοινή γνώμη τη νομιμοποίηση αυτού που δράττει με γνώμονα την ηθική και τη σωτηρία της κοινωνίας.
Απάντηση σε όλα αυτά η αξιολόγηση, το ΑΣΕΠ, η πάταξη της αδιαφάνειας. Βέβαια! Με αυτά τα λόγια το παλιό κακό κράτος έσβησε, πέθανε και στη θέση του γεννήθηκε το ακόμα παλαιότερο, εκείνο το γνωστό μας, του κομματάρχη, του αποφασίζομεν και διαττάσσομεν! Το θυμούνται καλά οι παλαιότεροι, ας το γνωρίσουν και οι νεότεροι.
Αυτό το παλαιότατο κράτος προχώρησε μόνο στο τελευταίο τρίμηνο με γνώμονα πάντα την αξιοκρατία:
- στον ξαφνικό θάνατο της ΕΡΤ
- στην πρόσληψη 600 εργαζομένων στη ΔΤ με απόλυτα αδιαφανή κριτήρια και διαδικασίες
- στη μετάταξη 3500 καθηγητών χωρίς να ανακοινώσει τα μόρια τους
- στην παράνομη απόσπαση 75 επίλεκτων εκπαιδευτικών ΠΕ χωρίς συνεδρίαση και επικύρωση από το ΚΥΠΣΕ
Το παλιό κράτος πέθανε! Ζήτω το παλαιότερο!
Υ.Γ. Για το σύλλογό μας, το ζήτημα δεν τελείωσε με την απόσυρση του βρώμικου καταλόγου. Απαιτούμε να δημοσιοποιηθούν όλα τα ονόματα ώστε να στηλιτευτεί η αντίληψη του υποταγμένου κανιβαλισμού.
Ταυτόχρονα, δε θα επιτρέψουμε να οδηγήσουν μια κοινωνία ολόκληρη να αισθάνεται ανήμπορη και υποχρεωμένη να «γλύφει» για να επιβιώσει.
ΟΙ 75 ΠΑΡΑ ΛΙΓΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΠΑΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ