Τι κάνουμε από δω και πέρα σχετικά με την αυτοαξιολόγηση

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία αυτής της μάχης. Η ενωμένη και αποφασιστική στάση μας μπορεί να ακυρώσει τα σχέδιά τους. Έχουμε κάθε λόγο να επιμείνουμε μαχητικά στην άρνηση της αυτοαξιολόγησης και της αξιολόγησης.

Το Υπουργείο Παιδείας αφού απέτυχε να αποσπάσει τη συναίνεσή των εκπαιδευτικών προσπαθεί να τρομοκρατήσει με απειλές για να πετύχει την υποταγή. Όμως, μπορούμε να νικήσουμε το φόβο αν συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας, αν μαζικοποιήσουμε την αντίδρασή μας, αν οργανώσουμε και συντονίσουμε την πάλη μας.

Με βάση τη μέχρι σήμερα εμπειρία μας και τον υψηλό βαθμό ενότητας που οικοδομήσαμε συνεχίζουμε αποφασιστικά.

ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ

ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΠΕΙ

Μπροστά στις τελικές συνεδριάσεις των συλλόγων διδασκόντων για την  «Έκθεση της γενικής εκτίμησης της σχολικής μονάδας», την «Έκθεση αξιολόγησης» και τα «Σχέδια δράσης» ακολουθούμε τα παρακάτω βήματα:

1. Καλούμε τους εκπαιδευτικούς να μην καταθέσουν καμία δική τους πρόταση-εισήγηση-έκθεση στο πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης, γιατί, διευκολύνουν αυτόματα στην κατηγοριοποίηση των σχολείων από φέτος. Καλούμε ακόμη τους εκπαιδευτικούς που διαμόρφωσαν κάποια δική τους εισήγηση ή έκθεση να μην την καταθέσουν. Οι ξεχωριστές εκθέσεις αυτοαξιολόγησης για κάθε σχολική μονάδα αποτελούν μέγιστο στοιχείο προώθησης του ανταγωνισμού, είναι καταστροφικές για το δημόσιο σχολείο και τη θέση των εκπαιδευτικών και των μαθητών σε αυτό. Η πράξη αυτή δεν είναι απλώς αντισυναδελφική, είναι βαθιά διαχωριστική και καταγγελτέα από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας.

    

2. Θεωρούμε ότι το ενιαίο κείμενο της ΔΟΕ ακυρώνει την κατηγοριοποίηση των σχολείων για φέτος αλλά με τον τρόπο αυτό η αυτοαξιολόγηση προχωρά κανονικά με βάση τις επιταγές του Υπουργείου. Καταθέτοντας ένα κείμενο γενικής εκτίμησης, παρόμοιο όλα τα σχολεία, δεν αποτελείπράξη ακύρωσης. Το υπουργείο επιδιώκει να εξασφαλίσει μια υποτυπώδη έκθεση, ανεξάρτητα από την «ποιότητά» της και το περιεχόμενο της, για να ανοίξει ο δρόμος για την ουσιαστική επιβολή της αμέσως μετά, για την προώθηση της ατομικής αξιολόγησης και για να επικαλεστεί ότι τελικά οι εκπαιδευτικοί αποδέχτηκαν τη διαδικασία και συναίνεσαν.

   Γι’ αυτό καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων στην πρώτη ψηφοφορία τους να αποφασίσουν ότι δεν εγκρίνουν καμία εισήγηση-έκθεση με βάση το παρακάτω κείμενο:

    

   Ο σύλλογος διδασκόντων του ……………………., αποφασίζει, σχετικά με την «Έκθεση της γενικής εκτίμησης της σχολικής μονάδας», την «Έκθεση αξιολόγησης» και τα«Σχέδια δράσης», ότι δεν εγκρίνει οποιαδήποτε εισήγηση-έκθεση στο πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης».

    

3. Στη συνέχεια ο σύλλογος διδασκόντων μπορεί να επιλέξει με ποια επιχειρηματολογία θα συντάξει το πρακτικό με το οποίο δεν ενέκρινε καμία εισήγηση-έκθεση. Ο σύλλογός μας σας αποστέλλει σχέδια πρακτικών.

    

   Διευκρινήσεις σχετικά με τη διαδικασία των συνεδριάσεων των συλλόγων διδασκόντων:

    

1. Με βάση τις διαδικασίες της ΑΕΕ, η τελική έγκριση οποιασδήποτε απόφασης παίρνεται υποχρεωτικά από την ολομέλεια του συλλόγου διδασκόντων και κατά πλειοψηφία. Ακόμα και αν μια ομάδα καταθέσει κείμενο, η ολομέλεια μπορεί αν αποφασίσει ότι δεν το εγκρίνει ή ότι εγκρίνει κάποιο άλλο.

2. Αν ο σύλλογος αποφασίσει ότι δεν μπαίνει στη διαδικασία έγκρισης εισηγήσεων-εκθέσεων, τότε οι όποιες εισηγήσεις-προτάσεις κατατεθούν μπορούν να καταγραφούν στο πρακτικό ως άποψη αυτού που την καταθέτει, αλλά δεν μπορεί ν’ αποτελέσουν απόφαση του συλλόγου.

3. Στο πρακτικό του συλλόγου δεν καταγράφεται ονομαστικά η ψήφος των εκπαιδευτικών ή η τοποθέτησή τους, παρά μόνον εφόσον οι ίδιοι το ζητήσουν.

    

   Ενδεικτικά σχέδια πρακτικού του συλλόγου διδασκόντων προτείνουμε τα παρακάτω, τα οποία μπορεί να διαφοροποιηθούν, με την επισήμανση όμως, να καταλήγουν ότι δεν εγκρίνουν καμία εισήγηση-έκθεση:

    

   ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ (1)

    

Σήμερα, ……….....…….. .…./…/ 2014, και μετά από πρόσκληση του Διευθυντή του Σχολείου, συνήλθε ο Σύλλογος Διδασκόντων του ……. Δημοτικού Σχολείου/νηπιαγωγείου σε συνεδρίαση με θέμα: ….

Η ανωτέρω διαδικασία πάσχει γιατί αντιβαίνει στο άρθρο 29 της 1340/2002 απόφασης σύμφωνα άλλωστε και με την από 28-3-2014 γνωμοδότηση της νομικής συμβούλου της Δ.Ο.Ε.

Η έκθεση αυτοαξιολόγησης τελεί υπό τον όρο της έγκρισης από το σύλλογο διδασκόντων.

Με το παρόν, ο σύλλογος διδασκόντων αποφασίζει, σχετικά με την  «Έκθεση της γενικής εκτίμησης της σχολικής μονάδας», την «Έκθεση αξιολόγησης»και τα «Σχέδια δράσης», ότι  δεν εγκρίνει οποιαδήποτε εισήγηση-έκθεση στο πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης» διότι:

Οι  εκπαιδευτικοί του………………………… αντιμετωπίζουμε,  στην καθημερινή προσπάθεια για τη  διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωση των μαθητών μας, πολλά και οξυμμένα προβλήματα που αφορούν  συνολικά το πλαίσιο λειτουργίας της  εκπαίδευσης και όχι αποκλειστικά τη σχολική μας μονάδα.

 Για τα προβλήματα του σχολείου και συνολικά της εκπαίδευσης, οι εκπαιδευτικοί είτε ως άτομα είτε ως σύλλογος είτε μέσα από τους συνδικαλιστικούς τους φορείς είτε από κοινού με τους γονείς έχουμε καταθέσει, προφορικά ή γραπτά, τις απόψεις μας και τα αιτήματά μας στη διοίκηση και στο Υπουργείο Παιδείας.

Είναι προφανές ότι η αξιολόγηση και οι σχετικές διαδικασίες της, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στην ανάδειξη και κυρίως στη λύση των προβλημάτων αυτών της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών γιατί δεν λαμβάνει υπόψη της τη συμβολή των πιο σημαντικών παραγόντων της εκπαιδευτικής διαδικασίας που αφορούν τη συνολική εκπαιδευτική πολιτική.

Κοινή διαπίστωση είναι ότι τα σχολεία λειτουργούν χάρη στο φιλότιμο, στην προσπάθεια και την προσφορά των εκπαιδευτικών που, εκτός από τα διδακτικά καθήκοντα, αναλαμβάνουν και διεκπεραιώνουν πλήθος άλλων εργασιών και δραστηριοτήτων.

Οι εκπαιδευτικοί και ο σύλλογος διδασκόντων θα συνεχίσουν, όπως έκαναν μέχρι τώρα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, να συμβάλλουν στη λειτουργία του σχολείου και ταυτόχρονα και μέσα από το σωματείο, ν’ αγωνίζονται για ένα σχολείο Δημόσιο Δωρεάν για όλους, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.

ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ 2

Σήμερα, ……….....…….. .…./…/ 2014, και μετά από πρόσκληση του Διευθυντή του Σχολείου, συνήλθε ο Σύλλογος Διδασκόντων του ……. Δημοτικού Σχολείου/νηπιαγωγείου σε συνεδρίαση με θέμα: ….

Η ανωτέρω διαδικασία πάσχει γιατί αντιβαίνει στο άρθρο 29 της 1340/2002 απόφασης σύμφωνα άλλωστε και με την από 28-3-2014 γνωμοδότηση της νομικής συμβούλου της Δ.Ο.Ε.

Η έκθεση αυτοαξιολόγησης τελεί υπό τον όρο της έγκρισης από το σύλλογο διδασκόντων.

Με το παρόν, ο σύλλογος διδασκόντων αποφασίζει, σχετικά με την  «Έκθεση της γενικής εκτίμησης της σχολικής μονάδας», την «Έκθεση αξιολόγησης»και τα «Σχέδια δράσης», ότι  δεν εγκρίνει οποιαδήποτε εισήγηση-έκθεση στο πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης» διότι:

Η αυτοαξιολόγηση, όπως και ολόκληρο το ως τώρα νομοθετικό πλαίσιο, αναδεικνύει τη σχολική μονάδα ως αυτόνομη, ως κύριο δηλαδή φορέα προγραμματισμού του εκπαιδευτικού έργου, με ευθύνη στα οικονομικά της και στο πρόγραμμα λειτουργία της, πράγμα που οδηγεί στη διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση σχολείων, εκπαιδευτικών και μαθητών. Τα χρήματα για τις λειτουργικές δαπάνες άλλωστε είναι ελάχιστα, ενώ ο δήμος δεν αποδίδει και αυτά τα πενιχρά, με αποτέλεσμα τη συνολική υποβάθμιση της λειτουργίας του σχολείου.

Η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, με βάση τους δείκτες και τα κριτήρια που θέτει, επικεντρώνεται  στην αξιολόγηση του σχολείου  με βάση κυρίως τις επιδόσεις και τη διαρροή των μαθητών («επιτεύγματα και πρόοδος μαθητών», «διαρροή και φοίτηση», «ατομική και κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών»...), πράγμα που είναι για μας ηθικά και παιδαγωγικά ανεπίτρεπτο. Τα ζητήματα αυτά βρίσκονται σε άμεση εξάρτηση με μια σειρά κοινωνικές παραμέτρους που έχουν την ρίζα τους στις ταξικές ανισότητες που αναπαράγονται από το ίδιο το κοινωνικό – οικονομικό σύστημα. Καθημερινά μαθαίνουμε για τις συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού των γονιών και για τις δύσκολες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που βιώνουν. Έτσι καλούμαστε να στηρίξουμε υλικά, κοινωνικά, ψυχολογικά και παιδαγωγικά τους μαθητές μας και όχι να τους προτάξουμε ένα σχολείο εξεταστήριο, αλλά ένα σχολείο ενισχυτικό στις εκπαιδευτικές και κοινωνικές τους ανάγκες. Είναι γεγονός ότι ανάλογα με το κοινωνικό περιβάλλον σχηματίζονται και οι μαθητικές επιδόσεις, διαρροές, η ατομική και κοινωνική ανάπτυξη. Στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα η εκπαιδευτική πολιτική σχεδιάζεται ερήμην της εκπαιδευτικής κοινότητας η οποία απλά καλείται να συμμορφωθεί με τις επιταγές και τις αποφάσεις της κάθε κυβέρνησης.

Αυτή η διαδικασία θα βαθύνει ακόμα περισσότερο την κατηγοριοποίηση και ταξική διαφοροποίηση των σχολικών μονάδων. Θα βρουν έδαφος να αναπτυχθούν κι άλλο αντιδραστικές «ρατσιστικές » αντιλήψεις για τη δήθεν «κληρονομική αμορφωσιά των παιδιών των εργατών, των φτωχών λαϊκών οικογενειών, των μεταναστών και των μειονοτήτων», με στόχο να εγκαταλείψουν πρόωρα το σχολείο, να στραφούν στην ψευτοκατάρτιση και  να γίνουν «οι σκλάβοι του 21^ου αιώνα»  στο βωμό των επιχειρηματικών κερδών.

Ζητούν από μας τους εκπαιδευτικούς να γίνουμε συνένοχοι στην εγκατάλειψη του σχολείου από τα «παιδιά  μας» στην πιο κρίσιμη ηλικία, αντί να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση ανθρώπων με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που θα αναπτύσσουν  κριτική ικανότητα, να μπορούν να εξηγούν την πραγματικότητα ώστε να παρεμβαίνουν σ΄ αυτή και να την αλλάζουν.

Επιδίωξη της διαδικασίας αυτής είναι να μετατραπούμε ταυτόχρονα σε «ντίλερ» των επιχειρήσεων, να είμαστε εμείς που ανάλογα με τα στοιχεία που θα δίνουμε, θα προσελκύουμε χορηγούς που θα πουλούν την πραμάτεια τους.

Δεν μπορούμε να δεχτούμε το σπάσιμο του ενιαίου αναλυτικού προγράμματος, με προγράμματα που θα καταρτίζονται από την κάθε σχολική μονάδα ανάλογα με τις διαθέσεις και τα συμφέροντα των παραπάνω φορέων. Μ΄ αυτό τον τρόπο η σχολική μονάδα, αυτόνομη – διαφοροποιημένη – ανταγωνιστική, θα έχει ευθύνη και υποχρέωση για τα οικονομικά της, για την επιλογή αναλυτικών και διδακτικών προγραμμάτων, βιβλίων και εκπαιδευτικών. Η συντήρηση ή η ανάπτυξή της θα συναρτάται άμεσα από τη «ζήτηση» των εκπαιδευτικών «προϊόντων» της, ενώ θα πρέπει να είναι ευαίσθητη στις απαιτήσεις των «πελατών» της. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τα ερωτήματα που ζητούνται να απαντήσουμε του τύπου «Το σχολείο αναλαμβάνει δράσεις με φορείς της τοπικής κοινωνίας;» δηλαδή με επιχειρήσεις, επιμελητήρια, ΜΚΟ, κλπ, θέση που τεκμηριώνεται και από τις κατευθύνσεις που έχουν δοθεί  στα πρότυπα σχολεία, όπου ήδη εφαρμόζεται η αξιολόγηση.

 Η παραπάνω κατάσταση επιδεινώνεται με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού που προωθείται με βάση το ΠΔ 152/2013. Τα κριτήρια με βάση τα οποία θα αξιολογείται θετικά ο εκπαιδευτικός είναι το κατά πόσον στηρίζει και υλοποιεί ευρωπαϊκά προγράμματα τύπου «επιχειρηματικότητα», «ευρωπαϊκή μνήμη», αν προωθεί αντιδραστικές παιδαγωγικές αντιλήψεις στο όνομα της καινοτομίας, αν συνδράμει στη σύνδεση της σχολικής μονάδας με τους χορηγούς και τις ανάγκες των επιχειρήσεων,  αν ανοίγει δρόμους  για αντικατάσταση της γνώσης με τις δεξιότητες και σε τελική ανάλυση, μέσω της λεγόμενης «διαθεματικότητας», αν αντικαθιστά τη μόρφωση με την πληροφορία. Είναι αμφίβολο όμως, κατά πόσο θα μπορούσε το ΠΔ 152 να επιλύσει τα προβλήματα, τα οποία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ένα συγκεντρωτικό σύστημα. Είναι δεδομένο ότι το εκπαιδευτικό έργο ενός/μιας εκπαιδευτικού που υπηρετεί σε μια οργανωμένη σχολική μονάδα έχει σαφώς περισσότερες πιθανότητες να είναι επιτυχημένο από το εκπαιδευτικό έργο ενός/μιας εξίσου καταρτισμένου/ης εκπαιδευτικού, ο/η οποίος/α όμως εργάζεται σε μια ακριτική σχολική μονάδα με ιδιαίτερες ελλείψεις.

  Όλες οι παραπάνω αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που συνθέτουν την δομή και τη λειτουργία του «νέου σχολείου» αποτελούν κεντρικές κατευθύνσεις της ΕΕ και προωθούνται σε όλες τις χώρες μέλη της.  Η πείρα από τις χώρες που εφαρμόζονται δείχνει ότι οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο σχολείων, πράγμα που έχει άμεσες επιπτώσεις στη μόρφωση των παιδιών, στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, σε απολύσεις, στην κατάργηση της σταθερής και μόνιμης δουλειάς.  Ένα τέτοιο σχολείο μπορούν να υπηρετήσουν  αλλοτριωμένοι, σκυφτοί και φοβισμένοι εκπαιδευτικοί.

Κομβικό ρόλο σ΄ αυτή τη διαδικασία ήδη παίζουν τα διάφορα στελέχη της εκπαίδευσης, που πότε με το μαστίγιο του φόβου, στοχεύουν στην υποταγή του κρατικού υπαλλήλου, και πότε με το καρότο της αναβάθμισης τάχα του εκπαιδευτικού και του παιδαγωγικού του έργου προσπαθούν να επιταχύνουν την εφαρμογή τους.

Για όλους τους παραπάνω λόγους δεν μπαίνουμε στη διαδικασία συζήτησης των  δεικτών των ομάδων  και τοποθετούμαστε γενικά στο ζήτημα της αξιολόγησης.  Δεν νομιμοποιούμε με τη στάση μας τη λογική της κυβέρνησης που μας θέλει συνενόχους στο πέρασμα της αντιεκπαιδευτικής θύελλας και δηλώνουμε ότι θα αντιπαλέψουμε όπως και όλη την αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική μαζί με τους γονιούς, τους μαθητές μας και όλους τους εργαζόμενους.

ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ 3

Σήμερα, ……….....…….. .…./…/ 2014, και μετά από πρόσκληση του Διευθυντή του Σχολείου, συνήλθε ο Σύλλογος Διδασκόντων του ……. Δημοτικού Σχολείου/νηπιαγωγείου σε συνεδρίαση με θέμα: ….

Η ανωτέρω διαδικασία πάσχει γιατί αντιβαίνει στο άρθρο 29 της 1340/2002 απόφασης σύμφωνα άλλωστε και με την από 28-3-2014 γνωμοδότηση της νομικής συμβούλου της Δ.Ο.Ε.

Η έκθεση αυτοαξιολόγησης τελεί υπό τον όρο της έγκρισης από το σύλλογο διδασκόντων.

Με το παρόν, ο σύλλογος διδασκόντων αποφασίζει, σχετικά με την  «Έκθεση της γενικής εκτίμησης της σχολικής μονάδας», την «Έκθεση αξιολόγησης»και τα «Σχέδια δράσης», ότι  δεν εγκρίνει οποιαδήποτε εισήγηση-έκθεση στο πλαίσιο της αυτοαξιολόγησης» διότι:

Η φιλοσοφία της αυτοαξιολόγησης είναι βαθιά ταξική και διαπνέεται από τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη του “λιγότερο κράτος παντού” . Πραγματικός στόχος της είναι η απόσυρση του κράτους από τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, η γενική διάλυση του δημόσιου τομέα. Απόδειξη γι’ αυτό οι ίδιοι οι δείκτες της αυτοαξιολόγησης όπου π.χ. στα μέσα και στους πόρους η ευθύνη για την ανεύρεση των αναγκαίων και απαραίτητων κονδυλίων για τη λειτουργία της σχολικής μονάδας πέφτει στις πλάτες του σχολείου!!! Ο στόχος είναι η σχολική μονάδα, να έχει ευθύνη και υποχρέωση για τα οικονομικά της, για την επιλογή αναλυτικών και διδακτικών προγραμμάτων, βιβλίων και εκπαιδευτικών. Η συντήρηση ή η ανάπτυξή της να συναρτάται άμεσα από τη «ζήτηση» των εκπαιδευτικών «προϊόντων» της, ενώ θα πρέπει να είναι «ευαίσθητη» στις απαιτήσεις των «πελατών» που πρωτίστως θα είναι όσοι τη χρηματοδοτούν και φυσικά όχι οι ανάγκες των μαθητών για ολόπλευρη μόρφωση.

Για όλα τα προβλήματα της εκπαίδευσης στοχοποιεί τον εκπαιδευτικό, το μαθητή και τελικά τη συγκεκριμένη σχολική μονάδα, μη λαμβάνοντας καθόλου υπόψη τη συμβολή των πιο σημαντικών παραγόντων της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Γι’ αυτό και οι δείκτες που αφορούν την ανάπτυξη και εφαρμογή διδακτικών και παιδαγωγικών πρακτικών και πρακτικών αξιολόγησης των μαθητών, διερευνούν κατά αποκλειστικότητα τον εκπαιδευτικό και τη διδακτική του πράξη, αυτόν θεωρούν υπεύθυνο για τη σχολική αποτυχία και φυσικά όχι την εκπαιδευτική πολιτική, τα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, που εισάγουν τη δεξιότητα και την πληροφορία σε βάρος της κριτικής σκέψης και της ολόπλευρης γνώσης, την υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων, το εξεταστικό σύστημα. Η κοινωνική προέλευση των μαθητών, η οικογενειακή τους κατάσταση, οι συνθήκες διαβίωσής τους, η καταγωγή τους, οι γεωγραφικές ιδιαιτερότητες και οι ανισότητες  στο οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο των γονιών τους, η σαφή άρνηση του κρατικής πολιτικής να παρέμβει ενισχυτικά για να αμβλύνει τις ταξικές ανισότητες, δεν έχουν ευθύνη με βάση την κεντρική λογική της αυτοαξιολόγησης.

Μέσω της σύνδεσής της με το ενιαίο μισθολόγιο, αποσκοπεί στη μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών, ενώ προσπαθεί να λειτουργήσει ως νομιμοποίηση των απολύσεων, των διαθεσιμοτήτων, της μόνιμης κινητικότητας και γενικά της κατάργησης όλων των εργασιακών δικαιωμάτων.

Επιδιώκει τη λειτουργία ενός “σχολείου της αγοράς” που θα λειτουργεί με αμιγώς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, βάζοντας στη θέση της εκπαίδευσης την κατάρτιση, με στόχο την τροφοδοσία της μελλοντικής αγοράς με πλήθη εργαζομένων καταδικασμένων σε μόνιμη εργασιακή ανασφάλεια και βαριά εκμετάλλευση.

Η εφαρμογή της θα έχει ως αποτέλεσμα την εκτεταμένη σχολική διαρροή που θα προκαλέσουν η κατηγοριοποίηση των σχολείων και από την άλλη η εντατικοποίηση που θα επιφέρουν οι συνεχόμενες εξετάσεις καθώς και  τα αυξημένης δυσκολίας θέματα από την τράπεζα θεμάτων σε συνδυασμό με τον νέο τρόπο προαγωγής από τάξη σε τάξη.

Σημείωση:

Ανάλογα με τη σχολική μονάδα μπορούν να προστεθούν στους λόγους που οδηγούν στην απόφαση του συλλόγου διδασκόντων να μην εγκρίνει καμία εισήγηση-έκθεση, η συμμετοχή στις κηρυγμένες από τη ΔΟΕ στάσεις εργασίας, η απουσία λειτουργίας των ομάδων εξαιτίας των στάσεων, της έλλειψης κοινών κενών των εκπαιδευτικών κ.λπ.