Όσον αφορά τον συνδικαλιστικό νόμο δεν προτείνονται ιδιαίτερες αλλαγές στους κανόνες για την κήρυξη απεργίας.H επιτροπή επίσης δεν βλέπει κάποιον επείγοντα λόγο για άρση της απαγόρευσης της ανταπεργίας (lockout) καθώς οι υπάρχουσες εργατικές διατάξεις έχουν επιφέρει μια ισορροπία μεταξύ συνδικάτων και εργοδοτών. Λογικό αν σκεφτούμε ότι η ΓΣΕΕ υπερασπίζεται πλήρως τα συμφέροντα των εργοδοτών. Διευκρινίζουν όμως οι σοφοί πως ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να μην πληρώσει τους εργαζόμενους είτε συμμετέχουν σε απεργία είτε όχι, καθώς δεν εργάστηκαν.
Ομαδικές απολύσεις ή αλλιώς «λειτουργικά εργαλεία».
Σε σχέση με τις ομαδικές απολύσεις, δεν διατυπώνεται ρητά τουλάχιστον ο αποκλεισμός τους, αφήνοντας ανοιχτό την θεσμοθέτησή τους, καθώς χαρακτηρίζονται ως «λειτουργικό εργαλείο». Λειτουργικό εργαλείο για το συμφέρον των επιχειρήσεων σε καιρούς κρίσης. Επειδή λοιπόν τα αφεντικά μπορεί να χάσουν ποσοστά από τα κέρδη τους, θα έχουν το δικαίωμα υπόπροϋποθέσεις να απολύουν μαζικά εργαζόμενους τους. Αλλά εδώ η επιτροπή χρυσώνει το χάπι για άλλη μια φορά και μας λέει πως αυτό θα γίνεται με διαβούλευση με τους εργαζόμενους, ότι θα πρέπει να υπάρχει κοινωνικό πλάνο για την αποζημίωση τους αλλά και επανεκπαίδευση τους. Λέξεις κλειδιά που μυρίζουν voucher, ΕΣΠΑ και αρκετή εργασιακή επισφάλεια για όλους μας. Άξιο προσοχής είναι το κομμάτι που αναφέρει την μείωση των ορών εργασίας αντί απολύσεων. Η επιχείρηση δηλαδή θα μετατρέπει τους εργαζόμενους πλήρους ωραρίου σε μερικής -ευέλικτης- απασχόλησης και οι εργαζόμενοι θα παίρνουν επίδομα ανεργίας ή βοήθημα για τις ώρες που δεν θα δουλεύουν. Και ο πιο αφελής όμως καταλαβαίνει ότι κάθε επιχείρηση θα αξιοποιούσε μια τέτοια ρύθμιση για να πληρώνει λιγότερες ώρες, απασχολώντας όμως τις ίδιες ώρες με πριν τον εργαζόμενο. Και γιατί όχι; Τα ΕΣΠΑ κερνάνε ξανά τα αφεντικά.
Οι κατώτατοι μισθοί και πάλι στο στόχαστρο.
Στο θέμα του κατώτατου μισθού καταγράφηκε διχασμός της επιτροπής. Ένα μέρος της Επιτροπής προτείνει τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, κατόπιν διαβουλεύσεων με ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, μέσω εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας με καθολική εφαρμογή. Ένα άλλο μέρος της Επιτροπής προτείνει τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση, κατόπιν διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς εταίρους και ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες. Υπάρχει διαφωνία στην Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων ως προς τη λειτουργία του κατώτατου μισθού των νέων. Ένα μέρος της Επιτροπής προτείνει την αντικατάσταση του κατώτατου μισθού των νέων από ένα μειωμένο κατώτατο μισθό βάσει εργασιακής εμπειρίας με ανώτατη διάρκεια τα δύο έτη. Το ως άνω σύστημα μειωμένου κατώτατου μισθού θα πρέπει να αξιολογηθεί μετά την πάροδο των δύο ετών. Ένα άλλο μέρος της Επιτροπής προτείνει τη διατήρηση του κατώτατου μισθού των νέων με τα ισχύοντα ηλικιακά όρια.
Εκεί που συμφωνούν όλοι οι σοφοί όμως είναι ότι ο κατώτατος μισθός δεν ανεβαίνει. Τα 586 είναι επαρκές ποσό κατ΄αυτούς για την επιβίωση ενός ανθρώπου ή μιας οικογένειας στην Ελλάδα. Συμφωνούν επίσης πως οι νέοι εργαζόμενοι πρέπει να πληρώνονται λιγότερα από τους μεγαλύτερους συναδέλφους τους και η διαφωνία έγκειται στο πόσο πιο χαμηλός θα είναι αυτός ο μισθός.
Τα «μαγειρέματα» για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Τέλος στο ζήτημα των ΣΣΕ, τονίζεται ότι οι συλλογικές συμβάσεις θεωρούνται αντιπροσωπευτικές εφόσον καλύπτουν το 50% των εργαζομένων της διαπραγματευτικής μονάδας του κλάδου/επαγγέλματος.Δηλαδή μια κλαδική συλλογική σύμβαση θα ισχύει μόνο αν καλύπτει το 50% των εργαζομένων στον κλάδο. Πρόκειται για ένα σόφισμα για να αποφύγουν και να ευτελίσουν και άλλο τις ανύπαρκτες συλλογικές συμβάσεις. Επίσης υπάρχουν σκέψεις στην επιτροπή όπου ακόμη και αν υπάρχουν κλαδικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις θα μπορούν να παρακάμπτονται και οι αποδοχές των εργαζομένων να αποκλίνουν προς τα κάτω σε περιπτώσεις επειγουσών οικονομικών/χρηματοοικονομικών αναγκών των επιχειρήσεων.
Οι σοφοί λοιπόν μίλησαν. Σε καμία περίπτωση όμως δεν έχουν επιτελέσει ακόμη το έργο τους. Όπως και η επιτροπή σοφών που είχε συγκροτηθεί για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο δεν θα σταματήσουν μέχρι να προτείνουν και το τελευταίο μέτρο, νόμο, κανονισμό που απαιτήσουν αυτοί που πληρώνουν τους παχυλούς μισθούς τους. Το κεφάλαιο ντόπιο και ξένο, η Ευρωπαϊκή Ένωση και κυβέρνηση συνεχίζουν στην ίδια ρότα και ζητάνε όλο και περισσότερο αίμα για να χρηματοδοτήσουν τις τράπεζες τους που καταρρέουν η μια πίσω από την άλλη.
Υπάρχει άλλος δρόμος!
Πέρα όμως από τις επιτροπές σοφών υπάρχουμε και εμείς. Που δουλεύουμε κάθε μέρα και βλέπουμε τον μισθό μας να εξαφανίζεται στην μέση του μήνα. Που μιλάμε για την συνταξιοδότηση μας σαν να είναι ένα κακόγουστο αστείο. Που αρρωσταίνουμε και πάμε στην δουλειά γιατί αλλιώς θα μας απολύσουν. Που είμαστε άνεργου και στέλνουμε το ένα βιογραφικό μετά το άλλο. Είμαστε εμείς που συνθλιβόμαστε στα γρανάζια τους ατομικά αλλά συλλογικά μπορούμε να τα μπλοκάρουμε.
Δεν σκύβουμε το κεφάλι στις απαιτήσεις του κεφαλαίου και των επιτροπών του, ούτε συμβιβαζόμαστε στην κατάσταση που ζούμε τώρα. Απαιτούμε μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους γιατί η εργασία είναι δικαίωμα, απαιτούμε αξιοπρεπείς μισθούς και ασφάλιση για όλους! Απαιτούμε να ζήσουμε όπως μας αξίζει και όχι όπως άλλοι σχεδιάζουν για εμάς. Αυτό το εργασιακό νομοσχέδιο να μείνει στα χαρτιά και να περάσει το δικό μας νομοσχέδιο, οι δικές μας ανάγκες να βγουν μπροστά!
πηγή: https://www.attack.org.gr