Frontex...παντού! Νεκρός Μαροκινός μετανάστης στην Ειδομένη, χιλιάδες εγκλωβισμένοι, ο εκβιασμός της Σένγκεν και η υποκρισία της ΕΕ
Εικοσιδύο ετών. Ένας Μαροκινός οικονομικός μετανάστης έχασε τη ζωή του το πρωί της Πέμπτης 3 Δεκεμβρίου από ηλεκτροπληξία στην ουδέτερη ζώνη στα σύνορα Ελλάδας-ΠΓΔΜ, στο ύψος της Ειδομένης. Ήταν μόλις 22 χρόνων. Προσπάθησε να περάσει πάνω από τα ηλεκτροφόρα καλώδια υψηλής τάσης στο σημείο όπου μένουν ακινητοποιημένες οι εμπορευματικές αμαξοστοιχίες του ΟΣΕ. Ο τραγικός του θάνατος αποτελεί το επισφράγισμα της παράνοιας που επικρατεί στα σύνορα τον τελευταίο καιρό με ευθύνη τόσο της κυβέρνησης όσο και της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.
Σύμφωνα με την αστυνομία, στην Ειδομένη, τα τελευταία 24ωρα, βρίσκονται περίπου 6000 άνθρωποι. Εξ αυτών, στους 2500 απαγορεύεται η διέλευση λόγω… εθνικότητας. Το μεσημέρι της Τετάρτης 2 Δεκεμβρίου προηγήθηκε περιστατικό στο οποίο ομάδα μεταναστών που βρίσκονται εδώ και μέρες εγκλωβισμένοι στην περιοχή, προσπάθησαν να περάσουν στην ΠΓΔΜ από μη περιφραγμένο σημείο. Οι αστυνομικοί της ΠΓΔΜ έκαναν χρήση χημικών, ενώ σύμφωνα με το Reuters τουλάχιστονένας αστυνομικός έριξε προειδοποιητικά πυρά στον αέρα και το βράδυ της Τετάρτης απαγορεύτηκε η διέλευση σε όλους -και στους πρόσφυγες. Εξοργισμένοι μετανάστες κάθισαν μπροστά στο σημείο διέλευσης, με αίτημα να μην περάσουν ούτε οι πρόσφυγες από το Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Συρία οι οποίοι εξαιρούνται από την απαγόρευση, αν δεν επιτραπεί σε όλους η διέλευση. Τα πνεύματα παρέμειναν εξαιρετικά τεταμένα και το πρωί της Πέμπτης ακολούθησε νέα «έκρηξη» με πρόσφυγες και μετανάστες να συγκρούονται μεταξύ τους.
Μόλις διαπιστώθηκε ο θάνατος του 22χρονου, ξέσπασαν νέα επεισόδια. Μετανάστες, κυρίως συμπατριώτες του, απέσπασαν το σώμα του νεκρού από τους αστυνομικούς, το τοποθέτησαν πάνω σε αυτοσχέδιο φορείο και σκεπάζοντάς το με ένα μαύρο πανί, το περιέφεραν φωνάζοντας συνθήματα. Κατευθύνθηκαν προς το σημείο διέλευσης στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας – ΠΓΔΜ, όπου δέχτηκαν επίθεση από τους αστυνομικούς της γειτονικής χώρας, με χρήση χημικών.
Οι εκπρόσωποι των περισσότερων ΜΚΟ που βρίσκονταν στην περιοχή έχουν αποχωρήσει, λόγω της έκρυθμης κατάστασης. Μια μεγάλη ομάδα προσφύγων που βρίσκονταν σε περιφραγμένο χωράφι δίπλα στον καταυλισμό περιμένοντας να εκτονωθεί η κατάσταση για να περάσουν στην ΠΓΔΜ, παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης, απηύθυναν έκκληση για νερό και φαγητό.
Η αστυνομία την ίδια ώρα μοίραζε φέιγ βολάν με τα οποία ενημέρωνε τους οικονομικούς μετανάστες ότι έχουν τρεις μέρες διορία προκειμένου να φύγουν από την περιοχή της Ειδομένης. Η παρουσία των ΜΑΤ είναι έντονη. Ενώ από την απέναντι πλευρά των συνόρων πραγματοποιεί πτήσεις επιτήρησης ένα ελικόπτερο της αστυνομίας, όπως και ο στρατός της ΠΓΔΜ.
Μια γεύση του τι πρόκειται ν’ ακολουθήσει έδωσαν οι δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών, Γιάννη Μουζάλα: «Στην Ειδομένη θα δοθεί λύση και η λύση αυτή προφανώς δεν θα είναι μια βόλτα στο δάσος παιδιών του κολεγίου. Θα είναι μια δύσκολη λύση για την κυβέρνησή μας και πιστεύω για όλα τα πολιτικά κόμματα αφού κανείς δεν θέλει να ασκείται βία».
Λίγες μόλις ώρες αργότερα, και ενώ η συζήτηση περί πιθανότητας «εξόδου» της Ελλάδας από την συνθήκη Σένγκεν, ως μέσο τιμωρίας (καθώς πολλοί στην ΕΕ εμφανίζονταν δυσαρεστημένοι από την «ανικανότητα» της Αθήνας να «ελέγξει και να ταυτοποιήσει» πρόσφυγες και μετανάστες) «φούντωνε», η ελληνική κυβέρνηση σήμανε «υποχώρηση». Ανακοινώθηκε τόσο η συναίνεσή της στην ανάπτυξη δυνάμεων της Frontex και στα σύνορα με την ΠΓΔΜ όσο και το αίτημά της για ενεργοποίηση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας. Τι σημαίνουν αυτά πρακτικά;
«Ζυγίζοντας» ανθρώπινες ζωές
Σημαίνει ότι αυτό που μετ’ επιτάσεως πίεζαν οι «εταίροι» μας να γίνει, θα γίνει: Η Ελλάδα μετατρέπεται σε κρησάρα ψυχών και στη συνέχεια σε αποθήκη των «ανεπιθύμητων». Η παρουσία της Frontex στα σύνορα με την ΠΓΔΜ, εκτός του ότι προφανώς θα αυξήσει κατακόρυφα τα επίπεδα βίας απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες, αφού ουσιαστικά είναι στρατιωτικό σώμα καταστολής, θα επιβάλλει με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια το διαχωρισμό των χιλιάδων κατατρεγμένων σε πρόσφυγες και μετανάστες με γνώμονα τις χώρες καταγωγής. Το διαχωρισμό των ανθρώπων!
Η υποκρισία της ΕΕ με τις «υψηλές αρχές ανθρωπισμού» δεν έχει τέλος, καθώς σιωπηλά αποδέχεται το διαχωρισμό αυτόν, δηλαδή ότι Σύροι, Αφγανοί και Ιρακινοί είναι πρόσφυγες και άρα μπορούν να περάσουν στην ΕΕ, ενώ οι υπόλοιποι είναι οικονομικοί μετανάστες και δεν μπορούν. Πρόκειται για αυθαίρετο διαχωρισμό που υιοθέτησαν (αλήθεια με δική τους έμπνευση;) οι χώρες – δορυφόροι της ΕΕ στα Βαλκάνια (πχ ΠΓΔΜ κλπ) και έτσι «σώζουν» την «υψηλού πολιτισμού» δυτική και κεντρική Ευρώπη να πάρει η ίδια τέτοιες αποφάσεις. Αποφάσεις που παραβιάζουν κατάφωρα το διεθνές δίκαιο και το καταστατικό του ΟΗΕ καθώς, όπως θυμίζει η Υπηρεσία Αρωγής για τους Πρόσφυγες του ΟΗΕ, δικαίωμα κατάθεσης αίτησης για άσυλο και χορήγησής του έχουν όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι ασχέτως καταγωγής!
Τυπικώς, καθήκον της Frontex στα σύνορα θα είναι η ταυτοποίηση προσφύγων και μεταναστών προκειμένου να κρίνεται ποιος συνεχίζει το ταξίδι τους προς την ΕΕ και ποιος όχι. Δηλαδή, καθήκον της, ουσιαστικά, δεν θα είναι η ταυτοποίηση (κάτι που πρακτικά με υπεράνθρωπες προσπάθειες, οι ελληνικές αρχές πέτυχαν σε μεγάλο βαθμό, αφού από τις δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες – μετανάστες που έφτασαν στην Ελλάδα, περισσότερο από το 95% ταυτοποιήθηκε πλήρως και με ρυθμούς εκπληκτικούς), αλλά ο διαχωρισμός και ο αποκλεισμός. Η ΕΕ άσκησε ασφυκτικές πιέσεις στην Αθήνα φλερτάροντας μετά δώρων (ελληνικών και κυπριακών συμπεριλαμβανομένων) την Άγκυρα και απειλώντας με διαγραφή από τη συνθήκη Σένγκεν κάτι που πρακτικά αυτό που θα έβλαπτε σημαντικά θα ήταν ο τουρισμός σε μια χώρα που περιμένει σχεδόν να ζήσει από αυτόν.
Ο βασιλιάς είναι γυμνός
Την ίδια ώρα, όμως, αυτή η ίδια Ένωση αποδείχτηκε, όλους τους τελευταίους μήνες, ότι όχι μόνο δεν ήταν προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει το προσφυγικό κύμα στη δημιουργία του οποίου η ίδια συνέβαλε τα μέγιστα με την ιμπεριαλιστική της πολιτική, αλλά ούτε είναι ικανή να χαράξει αποτελεσματική πολιτική επ’ αυτού και να το αντιμετωπίσει εκ των υστέρων. Χρειάστηκαν μήνες για να αποφασιστεί η μετεγκετάσταση προσφύγων από Ελλάδα – Ιταλία. Τόσοι μήνες, που πλέον οι αριθμοί που αποφασίστηκαν είναι ανέκδοτο. Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ παραδεχόταν ότι με τον ρυθμό αντίδρασης των σκουριασμένων γραφειοκρατικών μηχανισμών της ΕΕ, η μετεγκατάσταση προσφύγων (αυτών που είχαν καταμετρηθεί κάποια στιγμή στο καλοκαίρι, όχι όλων όσοι ακολούθησαν), μπορεί να χρειαζόταν ακόμη και περισσότερο από αιώνα!
Ακόμη και τώρα, ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει. Βαλκανικές και χώρες της ανατολικές Ευρώπης χτίζουν τείχη, βγάζουν φιρμάνια για το ποιόν δέχονται και ποιόν όχι, αλλά και δυτικές, επιμένουμε «εκλεπτυσμένες και υψηλού πολιτισμού», ευρωπαϊκές χώρες κάνουν «τα στραβά μάτια» σε όλα αυτά, μειώνουν τον αριθμό προσφύγων που μπορούν να δεχτούν, το ελαχιστοποιούν, δεν έχουν στήσει σχεδόν ούτε μία σοβαρή εγκατάσταση υποδοχής. Ταυτόχρονα, όμως, κατσαδιάζουν τις ελληνικές αρχές, γιατί δεν έχουν στήσει σε λιγότερο από ένα μήνα (μεταξύ Οκτωβρίου και τέλους Νοεμβρίου) τις εγκαταστάσεις υποδοχής για τις οποίες δεσμεύτηκαν. Βέβαια, το ότι οι Βρυξέλλες, δεν έχουν στείλει καν τα μηχανήματα ταυτοποίησης που υποσχέθηκαν, είναι ένα άλλο ζήτημα.
Ενεργοποιώντας τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας, η Αθήνα, τελικώς, εκτός από την υλική στήριξη σε τέντες, κουβέρτες κλπ (που ούτε γνωρίζει κανείς πότε θα φτάσουν και αν θα κάνουν τόσο χρόνο όσο τα μηχανήματα ταυτοποίησης), δέχτηκε να είναι «περικυκλωμένη» από Frontex, καθώς εκτός από τα σύνορα με την ΠΓΔΜ, ενισχύεται η παρουσία της στο Αιγαίο με ανάπτυξη δύναμης «Ταχείας Επέμβασης», με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Και τι θα γίνει με εκείνους που θα τους απαγορεύεται η είσοδος στην ΕΕ; Ουδείς γνωρίζει επισήμως. Ανεπισήμως, όμως, φαίνεται ότι η Ελλάδα μετατρέπεται σε αποθήκη ανθρώπων, αφού θα πρέπει να απελάσει ή να φιλοξενήσει επ’ αόριστον όλους όσους η προηγμένη Ευρώπη δεν «θέλει στα πόδια» της. Εν μέσω της εφαρμογής του σκληρότερου μνημονίου όλων και χωρίς κανένα περιθώριο «ανάσας» καθώς όπως λέει ο φίλτατος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε «άλλο το ένα, άλλο το άλλο».
Η ΕΕ των «ηθικών αρχών» και του «υψηλού πολιτισμού», με τον τρόπο αυτό, απομακρύνει από αυτήν το πρόβλημα που η ίδια η πολιτική της δημιούργησε και συνεχίζει να δημιουργεί. Κλείνει τα μάτια στην τραγωδία και στο αίμα στο οποίο έχει βάψει τα χέρια της. Κλείνει τα αυτιά στις οιμωγές εκείνων που ξεπαγιάζουν στο χιόνι και στο κρύο στην ύπαιθρο και στις συνοριακές γραμμές της κεντρικής Ευρώπης και των Βαλκανίων και όλων όσοι πνίγονται στο Αιγαίο. Η υποκρισία του γραφειοκρατικού τέρατος των Βρυξελλών και της δήθεν ευρωπαϊκής «αλληλεγγύης» και «ανθρωπισμού» ξεχειλίζει στους καταυλισμούς της Μόριας, της Ειδομένης, κ.ο.κ. Ξεχειλίζει στις ουρές στα σύνορα, στις μανάδες που κουβαλούν χιλιόμετρα μέσα στο κρύο τα πεινασμένα τους παιδιά, στους πατεράδες που λυγούν και καταρρέουν στοιβαγμένοι στο συρματόπλεγμα.
Και αναρωτιέται μετά, γιατί προκαλεί οργή, γιατί η αστική δημοκρατία που πρεσβεύει θεωρείται από ολοένα περισσότερους «κενό γράμμα», γιατί αμφισβητούνται οι «ανθρωπιστικές και δημοκρατικές της αρχές». Μα γιατί δεν υπάρχουν. Μα γιατί η μόνη γλώσσα που πραγματικά γνωρίζει, όπως και κάθε ιμπεριαλιστικός οργανισμός, είναι η βία και η καταστολή: κεκαλυμμένη με χρυσόσκονη για να διασφαλίζει συναίνεση όταν είναι εφικτό, ξεγυμνωμένη με απόλυτα ωμή κυνική βία όταν υπάρχει κρίση, όπως σήμερα.
Πηγή https://www.toperiodiko.gr